Info
Exhibition: 14.04 – 16.05.2010
Vernissage: 20.04.2010, 6pm
Exhibition transferred from the Contemporary Art Gallery Bunkier Sztuki in Cracow.
Psychoholism – exhibition conceived to mark the 70. anniversary of Witkacy’s death included over 100 portraits and self-portraits created by the artist between 1910-1938, selected according to their psychological expressiveness.
The exposition at WRO Art Center focuses mainly on self-portraits, often realized by the artist and his friends as actions in front of the camera lens.
Witkacy managed to use the potential of photography in a very precise way. His photographs are not documentary in character, but rather become a part of creation and reflection upon human relations. Experiments on himself and the others that he performed by the means of photography were innovative in both artistic and psychological aspects.
Enlarged photographs are presented as printouts of the original glass negatives and prints from the collection of Ewa Franczak and Stefan Okołowicz.
The exhibition is accompanied by an extensive catalogue/album consisting of reproductions and a collection of articles by literature and art theorists. psychiatrists and psychologists.
Within the framework of the Viewing Platform cycle, WRO Art Center prepared a series of meetings and screenings related to Witkacy’s work.
Events of the Viewing Platform series taking place during the exhibition:
Wed, 21.04.2010, 5pm
Curator-guided tour – Maria Anna Potocka
Wed, 28.04.2010, 6pm
Witkacy multiply
Meeting with the author / presentation of the book
Professor Janusz Degler
Wed, 05.05.2010, 6pm
Screening of dadaist films
Wed, 12.05.2010, 6pm
witkacy/video/isms
Screening of Józef Robakowski’s films
Sat, 15.05.2010, from 10pm
Night of Museums in Wrocław
Multiple portrait in the mirrors – multimedia installation
Stanislaw Ignacy Witkiewicz (1885-1939) is one of the most interesting and intriguing Polish artists of the 20th century. For this reason his multiple photographic portrait found in the 1970s and taken ca. 1916 in St. Petersburg has quickly become famous, as it symbolised a versatile artist realising his work in various artistic domains. The photograph was taken with the use of a well-known trick to multiple the photographed person in mirrors. Thus the photograph presents an optical illusion – five of the artist own persons sitting around the table. When the Witkiewicz’s multiple portrait was found, several other such portraits by other artists were already known: the portrait of Polish architect Waclaw Szpakowski from 1912 taken in Riga, of Italian futurist Umberto Boccioni, pictures of Marcel Duchamp and his friend Henri-Pierre Roché both taken in 1917 in New York, and a photograph taken by Hanah Höch. For several years, till the discovery of a source of the photographic trick, the photos of Witkiewicz and Szpakowski passed as their self-portraits.
The method of taking such multiple photographs was described by Albert Hopkins in his book ‘Magic. Stage Illusions and Scientific Diversions, Including Trick Photography’, published in New York in 1897. The photographic tricks depicted by Hopkins were fragmentary published in the book by Hermann Schnauss ‘Photographischer Zeitvertrieb’ issued in Leipzig in 1903. Possibly there are other publications describing various optical phenomena to be used in photography. At the turn of the 19th and 20th century there was a sort of fashion for funny photographs using the effect of multiple reflection in mirrors. Numerous photographic studios in the United States, but also in European countries including Russia and Poland, offered such pictures regarded as amusing curiosity. There are preserved many multiple photographs of anonymous persons. Therefore, there is nor reason to emphasise which of those artists: Szpakowski, Duchamp or Witkiewicz was first one to have his multiple photographic portrait taken, as many anonymous people had done it before them. We may only consider the significance that each of the artists lent to this photograph.
(Abstract of: Stefan Okołowicz, Stanisław Ignacy Witkiewicz – ‘Multiple Portrait’, ‘Multiple Photograph’ or ‘Quintuple Photograph’?, Rocznik Historii Sztuki (Yearbook of Art History), 2006, vol. 31, pp. 173-186)
Accompanying events
(PL) Środa, 21.04.2010, 17:00
Oprowadzanie kuratorskie – Maria Anna Potocka
Środa, 28.04.2010, 18:00
Witkacy wielokrotnie
Spotkanie autorskie / prezentacja książki
Profesor Janusz Degler
Środa, 5.05.2010, 18:00
Pokaz filmów dadaistycznych
Środa, 12.05.2010, 18:00
witkaco/wideo/izmy
Pokaz filmów Józefa Robakowskiego
Sobota, 15.05.2010, od 22:00
Noc Muzeów we Wrocławiu
Portret wielokrotny w lustrach – multimedialna instalacja
About the artist
(PL) Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939) jest jednym z najbardziej interesujących i intrygujących artystów polskich XX wieku. Z tego powodu jego fotograficzny autoportret wielokrotny, odnaleziony w 1970, a wykonany około 1916 roku w Sankt Petersburgu, szybko zyskał rangę jako symbolu wszechstronnego artysty realizującego swe dzieło w różnorodnych domenach artystycznych. Fotografia została wykonana z użyciem doskonale znanego triku zwielokrotnienia fotografowanej osoby w lustrach. Dzięki temu przedstawia iluzję optyczną – pięć postaci artysty siedzących wokół stołu. Kiedy odnaleziono portret wielokrotny Witkiewicza, znanych było już kilka podobnych portretów innych artystów: polskiego architekta Wacława Szpakowskiego wykonany w 1912 roku w Rydze, włoskiego futurysty Umberto Boccioniego, zdjęcia Marcela Duchampa i jego przyjaciela Henri-Pierre Roché, obydwa wykonane w 1917 roku w Nowym Jorku, a także fotografia wykonana przez Hanę Hoech. Przez kilka lat, do odkrycia źródła fotograficznego triku, fotografie Witkiewicza i Szpakowskiego traktowano jako ich autoportrety.
Metoda wykonywania takich multiplikacji fotograficznych była opisana przez Alberta Hopkinsa w jego książce „Magia. Iluzje sceniczne i naukowe atrakcje, w tym fotografia trikowa”, wydanej w Nowym Jorku w 1897 roku. Triki fotograficzne opisane przez Hopkinsa były opublikowane we fragmentach w książce Hermannna Schnaussa „Photographischer Zeitvertrieb”, wydanej w Lipsku w roku 1903. Możliwe, że istniały inne publikacje opisujące różne zjawiska optyczne wykorzystywane w fotografii. Na przełomie XIX i XX wieku pojawiła się moda na zabawne fotografie wykorzystujące efekt wielokrotnego odbicia w lustrach. Liczne studia fotograficzne w USA, ale i w krajach europejskich – włącznie z Rosją i Polską – oferowały takie zdjęcia jako ciekawostkę. Zachowało się wiele fotografii wielokrotnych anonimowych osób. Z tego powodu nie warto podkreślać, który z artystów: Szpakowski, Duchamp, czy Witkiewicz, był pierwszym sportretowanym w ten sposób, przed nimi były inne, nieznane osoby. Możemy tylko rozważać znaczenie, jakie każdy z artystów przydał tej fotografii.
(Abstrakt artykułu Stefana Okołowicza: Stanisław Ignacy Witkiewicz – ‘Multiple Portrait’, ‘Multiple Photograph’ or ‘Quintuple Photograph’?, Rocznik Historii Sztuki (Yearbook of Art History), 2006, vol. 31, ss. 173-186)
