(PL) Tekst kuratorski
(PL) „no pain no game” prezentuje prace, które w najróżniejszy sposób zapraszają widzów do wejścia w bezpośredni fizyczny kontakt z obiektami, do rozważenia ironicznych mechanizmów gier, czy do wykonania wyczerpującego wysiłku. Specyficzny humor interaktywnych obiektów i instalacji krytycznie odnosi się do mechanizmów interakcji ze współczesnymi urządzeniami z naszego najbliższego otoczenia: smartfonów, konsol do gier, systemów operacyjnych, internetu, czy nawet programów wykorzystywanych przez brokerów giełdowych i polityków.
Instalacja „PainStation” uważana jest w sztuce medialnej za kamień milowy na drodze do przełamywania tabu: to pierwsza gra komputerowa, która symuluje ból nie tylko w sposób wirtualny, ale rzeczywiście powoduje ból fizyczny gracza. Nawet jeśli pozostałe prezentowane w ramach wystawy prace wyzwalają mniej dotkliwe odczucia, łączy je wszystkie wspólna cecha – odbiorca musi dać coś z siebie, w myśl idei odwołującej się do tytułu wystawy: bez bólu nie ma zabawy.
Określany przez niektórych jako „artystyczni sadyści” duet /////////fur//// to Volker Morawe i Tilman Reiff – autorzy maszyn, instalacji i gier, prezentowanych m.in. w najbardziej znanych muzeach i galeriach na świecie. Intrygują, prowokują, zachwycają i zdobywają prestiżowe nagrody, m.in. Prix Ars Electronica Honorary Mention, Japan Media Arts Festival Award, czy International Media Art Award, przyznawaną przez Centrum Sztuki i Technologii Mediów ZKM w Karlsruhe.
Volker Morawe pochodzi z Bremy, wcześniej zajmował się elektroniką kosmiczną. Tilman Reiff pochodzi z Monachium i jest informatykiem specjalizującym się w projektowaniu interfejsów. Poznali się w Wyższej Szkole Artystycznej Mediów (Kunsthochschule für Medien) w Kolonii, założyli wspólnotę mieszkaniową i rozpoczęli tworzenie niezwykłych instalacji, które nie tylko zachęcają do gry i zabawy, ale również krytycznie analizują mechanizmy interakcji medialnych.
Wernisaż został przygotowywany ze znanym wrocławskim kolektywem kulinarnych aktywistów Food Think Tank, który wcześniej z Centrum Sztuki WRO przygotowywał pikniki „Pomidor” i „Zielono mi”.
Wystawa no pain no game została przygotowana przez //////////fur//// na zamówienie Goethe-Institut. We Wrocławiu projekt jest w ramach polsko-niemieckiego roku jubileuszowego 2016 ŚWIĘTUJEMY! zorganizowanego przez Goethe-Institut i Ministerstwo Spraw Zagranicznych RFN z okazji 25-lecia traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy.
(PL) Opisy prac
(PL) Amazing
Amazing to sterowany głosem labirynt kulkowy. Możesz przechylać planszę labiryntu jedynie poprzez zmianę wysokości wydawanych przez siebie dźwięków. Tylko w ten sposób poprowadzisz kulę do celu wzdłuż zawiłości labiryntu!
Gra jest przeznaczona dla dwóch lub więcej graczy. Każdy z was kontroluje ruch jednej osi planszy, wydając do mikrofonu dźwięk „UUU”. Zanim zaczniecie prowadzić kulę do celu, zróbcie „próbę mikrofonu” i sprawdźcie, w jakim kierunku porusza się plansza, gdy zaśpiewacie wysokie lub niskie dźwięki. Przełącznik na statywie mikrofonu pozwoli wam dopasować grę do waszego głosu (gracze o niskim głosie powinni ustawić przełącznik w pozycji „LO”, a dzieci i inni gracze o wysokim głosie – w pozycji „HI”). Wyjmijcie kulę z miejsca, w którym się znajduje i połóżcie na polu „START”.
Uwaga: na drodze do celu czyha kilka pułapek. Jeżeli kula wpadnie do jednego z otworów, grę należy zacząć od nowa. Pamiętajcie: nie dotykajcie ram planszy rękami! Zamiast tego – słuchajcie się nawzajem i współpracujcie ze sobą.
////furer////
Uniwersalny recytator przemówień odtwarza wystąpienia najbardziej charyzmatycznych przywódców politycznych, bezwzględnych dyktatorów i reformatorów religijnych, używając charakterystycznej gestykulacji i sposobu mówienia każdego z nich. Kto rozpozna mówców? Czym okaże się przemówienie? Fałszywą obietnicą? Wielkim kłamstwem? Rażącym nietaktem? Niezręcznym kadzeniem samemu sobie? A może przełomowym wydarzeniem i rewelacją?
Wybierz jedno z siedmiu interesujących cię przemówień, przekręcając przełącznik na żądanej pozycji. Przysłuchuj się uważnie i zastanów, co myślisz o danym wystąpieniu. Każdą przemowę możesz ocenić, używając wymiennych tabliczek magnetycznych.
Golden Calf
Złoty cielec (ang. golden calf) tradycyjnie symbolizuje oddawanie czci fałszywemu bóstwu; został stworzony przez Aarona na życzenie Izraelitów podczas nieobecności Mojżesza. Izraelici, dopiero niedawno wyzwoleni z niewoli egipskiej, zużyli wszelkie posiadane złote przedmioty na wykonanie posągu bożka, tracąc przy tym swoje prawdziwe duchowe wartości.
Instalacja nawiązuje do wydarzeń na giełdzie w ostatnich latach i spektakularnych upadków amerykańskich banków inwestycyjnych. Współczesne giełdy w coraz większym stopniu zyskują charakter symboliczny. Większość transakcji odbywa się za pośrednictwem komputera. Kursy akcji są także ustalane drogą elektroniczną. W ten sposób często dochodzi do niekontrolowanych spekulacji cenowych i manipulacji.
Gra jest przeznaczona dla 1-3 graczy. Zaloguj się na iPadzie i zacznij się wzbogacać! Korzystając z kapitału startowego, kupuj i sprzedawaj akcje przy pomocy przycisków „BUY” (kup) i „SELL” (sprzedaj). Zwielokrotniaj wysokość transakcji handlowych przy pomocy przycisków „X2” i „X4”. Śledź informacje o aktualnym kursie, ilości akcji oraz ich wartości w górnej części ekranu. Tam też możesz podglądać rating swoich akcji oraz stan swojego konta. Zwracaj uwagę na informacje na dole ekranu, tzw. breaking news, dotyczące takich segmentów giełdowych, jak: energia (ENERGY), zdrowie (HEALTH), luksus (LUXURY), broń (WEAPONS) i sztuka (ART). Gra kończy się po upływie roku giełdowego (365 sekund). Wtedy też zostaje ogłoszony „Broker roku”.
MoshPit
Jeśli kiedykolwiek marzyłeś, by zostać gwiazdą rocka, to MoshPit pomoże spełnić twoją fantazję. Blask reflektorów, stroboskop, dym i pirotechnika przeniosą cię w ścisłe epicentrum koncertu metalowego. Wulkaniczna erupcja dźwięku wyzwala ekstatyczny armagedon. Wskakuj w mosh i nie opieraj się – czas na obłędny headbanging!
Gra jest przeznaczona dla 1-2 graczy. Kiedy usłyszysz muzykę, zacznij energicznie potrząsać głową przed wzmacniaczem. Cztery wskaźniki pokazują poziom głośności poszczególnych kanałów dźwiękowych: wokalu, basu, perkusji i gitary. Styl i szybkość potrząsania głową wpływają na skale instrumentów i efekty muzyczne. Celem gry jest uzyskanie maksymalnej głośności na wszystkich wskaźnikach.
OIS
OIS to anagram znanego systemu operacyjnego zainstalowanego w telefonach komórkowych i innych mobilnych urządeniach telekomunikacyjnych (iOS). OIS to swoista rzeźba, działająca na zasadzie jednokierunkowej interakcji (ang. one-way interaction sculpture), będąca ironiczną odpowiedzią na komunikację, odbywającą się w sieci. W środowisku OIS to paradoksalnie użytkownik sieci, a nie widz w galerii, cały czas kontroluje rzeczywistość.
Gra jest przeznaczona dla jednego gracza. Twoim zadaniem jest WYŁĄCZENIE lampki, świecącej się w realnym świecie, a zapalonej wirtualnie. Jeżeli lampka jest włączona, możesz ją wyłączyć, przekręcając przełącznik w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. I uwaga: nie możesz jej ponownie WŁĄCZYĆ! (Nie próbuj tego robić na siłę!) WŁĄCZENIE lampki jest możliwe jedynie w świecie wirtualnym. W tym celu zeskanuj kod QR przy pomocy swojego smartfona lub wejdź na stronę aoys.zkm.de/ois. Tam możesz ponownie włączyć lampę i zobaczyć siebie lub swoich przyjaciół za pośrednictwem kamery internetowej.
PainStation
Najbardziej znane dzieło duetu //////////fur////, wyróżnione w 2002 roku Międzynarodową Nagrodą Sztuk Medialnych (International Media Art Award) przez Centrum Sztuki i Technologii ZKM w Karlsruhe. PainStation to współczesna wersja kultowej gry wideo Pong z 1972 roku.
Gra jest przeznaczona dla dwóch graczy. Zajmijcie pozycje po przeciwnych stronach pulpitu i naciśnijcie lewą dłonią przycisk „PAIN EXECUTION UNIT”. Obracając pokrętło prawą ręką, sterujcie belkami-rakietkami do odbijania piłeczek. Bądźcie czujni: za nieodbite piłeczki możecie zostać ukarani uderzeniem gorąca, prądu lub pejcza! Kto oderwie rękę od przycisku – przegrywa. Gracie na własne ryzyko!
SnakePit
SnakePit jest oparty na popularnej grze komputerowej Hyper Wurm z 1979 roku, która pod nazwą Snake w latach 90. była zainstalowana w wielu telefonach komórkowych. W jej ówczesnej wersji przy pomocy klawiatury telefonu należało kierować żarłocznego węża w stronę pojawiających się smakołyków. Wąż z każdym kęsem stawał się coraz dłuższy, co groziło tym, że podczas szukania drogi do kolejnej porcji mógł natknąć się na koniec własnego ogona – to oznaczało koniec gry. //////////fur//// przenosi legendarnego Węża na planszę do biegania w realu.
Gra jest przeznaczona dla 2-4 graczy lub dwóch zespołów graczy. Czas odłożyć komórkę i opuścić sofę! Wskakuj na planszę i kieruj swojego węża do zielonych kwadratów, skacząc na znajdujące się poza ekranem kolorowe przyciski do sterowania. Spraw, by twój wąż był jak najdłuższy! Ale uważaj: twój wąż nie może zderzyć się z wężem przeciwnika! Nie pozwól mu także wyjść poza planszę.
