(PL) Artyści
(PL) Józef Robakowski (ur. 1939), artysta, historyk sztuki, pedagog, jedna z najważniejszych postaci polskiej sztuki współczesnej. Autor filmów, cykli fotograficznych, zapisów wideo, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych i zdarzeń artystycznych. Absolwent historii sztuki i muzealnictwa UMK w Toruniu i Wydziału Operatorskiego PWSFTviT w Łodzi. Od 1959 roku uczestniczył w najważniejszych światowych wydarzeniach artystycznych, takich jak Documenta 6 (Kassel 1977), Film as Film (London 1979), Sydney Biennale (1982), Biennale WRO (Wrocław, regularnie od 1989), Internationale Kurzfilmtage Oberhausen (2005). Brał udział w znaczących wystawach w Polsce i na świecie, m.in. w MoMA New York, De Appel (Amsterdam), Filmmuseum (Wiedeń), czy Centre Georges Pompidou (Paryż). Tworząc eksperymentalne formy filmowe i wideo współpracował z wieloma kompozytorami i muzykami, m.in: Eugeniuszem Rudnikiem, Leszkiem Knaflewskim, Barbarą Konopką.
Jarosław Kapuściński (ur. 1964), intermedialny kompozytor i pianista, od wczesnych lat 90. zajmujący się kompozycją i wykonywaniem realizacji audiowizualnych. Studiował grę na fortepianie oraz kompozycję na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Doktoryzował się na University of California w San Diego (1992-1997). Jego pierwsza kompozycja audiowizualna Variations Mondrian została wyprodukowana przez paryski Institut National de l’Audiovisuel i Studio Eksperymentalne Polskiego Radia w 1992 roku. Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach nowych mediów, w tym Video Art Festival w Locarno, Manifestation Internationale Video et Art Electronique w Montrealu, Biennale Sztuki Mediów WRO we Wrocławiu oraz muzycznych, m.in. Warszawskiej Jesieni. Jego prace były prezentowane m.in. w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe, Museum of Modern Art Palais de Tokyo w Paryżu, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía w Madrycie i wielu innych znaczących instytucjach artystycznych. Wykładał m.in. na McGill University w Montrealu, Royal Academy of Arts and Music w Hadze, a od roku 2008 jest profesorem Uniwersytetu Stanforda, gdzie prowadzi Intermedia Performance Lab (IPL).
Paweł Janicki (ur. 1974) jest twórcą interaktywnych systemów audiowizualnych, instalacji i performansów, pracującym z estetyką microsound i kompozycją algorytmiczną. Studiował kulturoznawstwo w Uniwersytecie Wrocławskim, stale współpracuje z Centrum Sztuki WRO jako kurator, kieruje również działem innowacji. Wykłada w Katedrze Intermediów ASP w Poznaniu. Jego internetowy performans muzyczny Ping Melody został w 2004 roku wyróżniony główną nagrodą netarts.org przez tokijski Machida City Museum of Graphic Art w Tokyo, oraz nominowany przez Viper International Film, Video and New Media Festival w Bazylei. Paweł Janicki był współzałożycielem i długoletnim członkiem kolektywu Gameboyzz Orchestra Project eksplorującego estetykę „lo-fi”, który swoje audiowizualne kompozycje kreowane za pomocą konsol do gier komputerowych prezentował m.in. na Biennale Sztuki Mediów WRO, festiwalach Transmediale (Berlin), Ars Electronica (Linz) czy w Centre Georges Pompidou. Jest współtwórcą słynnej wystawy Interaktywny Plac Zabaw. Obecnie przygotowuje instalację Oceanus w ramach europejskiego projektu Moving Stories.