Info
Online broadcasts from Gdańsk City Gallery and WYSPA Institute of Art and video installations.
21 September – 10 October 2014
A project by Elvin Flamingo, combining art and biology, scheduled to take place until around the year 2034. Ant cultures build their realms in an environment designed by the artist. They inhibit glass incubators, test-tubes and pipes, connected in a system needed for survival and the development of space, that the ants systematically cover with their activities. Currently, The Symbiosity of Creation consists of 3 parts:
Reconstruction of Non-human Culture (currently four interconnected incubators featuring farmer ants cultivating a fungus that provides for their survival),
Kingdom of the Shared Quotidian (currently one incubator featuring the development of the aggressive, hunting weaver ants’ realm, weaving their dwellings among a treetop),
Subterranean Struggle (a case documenting four unsuccessful attempts of establishing ant realms, thus exploring the issue of fighting for survival, and the issue of a creator’s ethical responsibility for his work).
The Symbiosity of Creation is being shown in the WRO Art Center as an online broadcast from the first public exhibition of the piece, taking place in Gdańsk City Gallery and WYSPA Institute of Art; and as a multi-screen video installation, showing the life of ants in glass incubators, that the artist prepared especially for the exhibition in Wrocław. This presentation announces the next issue of the experimental installation, that is to be shown during the WRO 2015 Biennale Test Exposure. The presentation consists of the three aforementioned parts, and a premiere fourth part, created in collaboration with black carpenter ants, Camponotus pennsylvanicus.
About exhibition
(PL) Fakt wykorzystywania przeze mnie głosu biologii tylko pozornie może zdać się czymś frywolnym. W istocie ta aktywność powoduje zaistnienie tego, co niewidzialne i uwypukla to, czego jeszcze nie pokazano. Słowo culture zarówno w języku angielskim jak i francuskim oznacza również hodowlę, uprawę. Moją pracę można zatem odczytać jako wielopłaszczyznową metaforę zarówno futurystycznej hodowli-utopii, perfekcyjnej uprawy-doskonałości, i międzygatunkowej kultury wspólnoty. I, co najciekawsze, nie ja jestem jej autorem, a już na pewno nie jedynym. […] najbardziej interesującym dla mnie spojrzeniem na to, co wspólnie robimy, jest pozbawione jakichkolwiek metafor i interpretacji, bezpośrednie odebranie tej pracy. To jest (jednocześnie) tylko i dokładnie, to co widzimy, nic więcej. Poza inkubatorami wypełnionymi starannie zaprojektowanymi instalacjami z rur, węży i naczyń laboratoryjnych, w których żyją i rozmnażają się mrówki, niczym więcej ta praca nie jest, jak tylko moją i moich mrówek współcodziennością. Interpretacje i metafory z upływem czasu przestawały być istotne i przerodziły się niejako w model rodzinny, przestały być w ogóle znaczące. Mimo swojej wyrazistości i bezprecedensowej mocy zaczęły blednąć w obliczu symbiotyczności i bezkompromisowości tego, co wspólnie tworzymy. W tym, co robimy, bezsprzecznie nie ma kompromisów i każde z nas, dany superorganizm i ja, osobno nic nie znaczymy i wręcz nie istniejemy bez siebie nawzajem jako dzieło.
Jarosław Czarnecki
Works
(PL) Symbiotyczność Tworzenia składa się z 3 części:
– Rekonstrukcja nie-ludzkiej kultury – w czterech połączonych se sobą arteriami inkubatorach rozwija się kultura mrówek farmerek, hodujących grzybnię, która jest im niezbędna do życia.
– Królestwo współcodzienności – inkubator, na razie pojedynczy, w którym rozwija się królestwo mrówek tkaczek, agresywnych i polujących, tkających swe siedziby pomiędzy liśćmi w koronie drzewa.
– Walka podziemna – gablota ukazująca poprzednie cztery nieudane próby założenia królestwa mrówek i podejmująca tym samym zarówno kwestię walki o przetrwanie w naturze, jak i etycznej odpowiedzialności twórcy za swoje dzieło.