Info
Nam June Paik: Driving Media
installations | graphics | projections
Curator: Jochen Saueracker
Vernissage: 25 November 2008 | 18:30
Exhibition open until 25 January 2009
Paik on Paper, Paik on Screen | International conference: 26-27 November 2008
In Poland, Nam June Paik is recognized mostly due to his legend, rather that his works and views. His grand exhibitions, organized in the 1990s, when he was still alive, didn’t make it to our part of Europe. The only monographic exhibition organized here took place during the WRO Biennale in 1999, where the NY-based artist and curator Stephen Vitiello presented a comprehensive retrospective of Paik’s video works, developed together with the artist. Paik himself was unable to travel to Wrocław due to his illness.
The present exhibition, developed by Paik’s student, artist and long time assistant Jochen Saueracker, is the first thorough presentation of the artist, including his installations, video works, graphics and drawings.
The Paik’s retrospective is the summit of the first year of activity of WRO Art Center, a space for the presentation of contemporary new media art and the reflection on its historical context.
Nam June Paik
Composer, performer, an outstanding artist and visionary, who introduced electronic media into contemporary art. Author of first video works, interactive installations, video sculptures and media objects, juxtaposing popular culture with philosophy and the strategies of mass media. Born in Seoul, studied philosophy, art history and music theory in Tokyo. He continued his music studies in Munich and Freiburg. In 1958-1963 he lived and worked in Cologne, in the contemporary european avant-garde circles, which is the date of creation of his first famous compositions, his musical actionism performances, an intensive collaboration with the Fluxus movement, and experiments with television. His first exhibition, Exposition of Music – Electronic Television (1963), presenting prepared television sets, has become the historical date of birth of media art.
In 1964, Paik moved to New York, where, together with cellist Charlotte Moorman, he initiated a series of performances joining video, interaction and music. During this period, Paik was also dealing with the technological capabilities of TV and video. Together with engineer Shuya Abe, he developed an electronic image synthesizer in the laboratories of New York TV broadcaster WNET.
His first retrospective exhibition took place in 1976 in Kunstverein, Cologne. Throughout the following years, Paik joined important artistic events, including a satellite broadcast at documenta 6 (1977) together with Joseph Beuys and Douglas Davies, a first artistic project to make use of transatlantic satellite communication. In 1978, Paik became a Europe’s first video art lecturer at Düsseldorf Academy of Fine Arts and in 1987 he was invited to become a member of the
Berlin Academy of Arts. Together with Hans Haake he received the gold medal for the presentation in the German Pavilion at Venice Biennale, 1993. He collected numerous awards from such institutions as the Guggenheim Museum, the Rockefeller Foundation, the American Film Institute and the Picasso Medal from UNESCO. His individual exhibitions took place in the most important galleries and museums, and his works became a part of many splendid collections around the
world.
In 1999, an influential American artistic magazine ARTnews, recognized him a one of the 25 most influential artists of the century.
Nam June Paik died in Miami on January 29, 2006.
Driving Media Exhibition
The exhibition’s concept is based on the conviction of the exceptionality of Paik’s art and attitude, and the prophetic accuracy of his views on culture and society. Even today, after the artist’s death, his grand work is a constant reference point and a source of inspiration for artists of all generations, and his notion of Electronic Superhighway, introduced in 1974, has played a major part in the realization of the needs of the coming age.
The works gathered in the exhibition originate from various collections and represent all the periods of Paik’s intensive artistic activity. The lesser known graphics, drawings and sketches on paper, juxtaposed with media works: installations and tapes, make it possible to present a genuinely intermedial artistic way of the “Pope of video art”. The exhibition is supplemented by unique recordings of Paik’s actions, including those made by the German broadcaster WDR which took part in the artist’s activities since the 1970s, and biographical documents from the Electronic Art Intermix collection, New York.
The first part of the exhibition, devoted to the 60s and 70s, focuses on the performance art. It includes such exhibits as performance recordings, photo documentation, original writings and music notations, as well as biographical documents. The 70s and 80s are represented by (already classical) silkscreens and heliogravures and experimental videotapes Edited for Television and Guadalcanal Requiem, as well as the experiment with satellite transmission, the artist’s performance at documenta 7. The latter works from 80s and 90s include attractive video sculptures Route 66 and Mercury, a sculpture Dharma Wheel Turns, and prints from the Evolution, Revolution, Resolution cycle.
Nam June Paik (1932-2006).
Curator – Jochen Saueracker
Jochen Saueracker was born in Essen in 1957. From 1976 to 1980 he studied physics at Ruhr University in Bochum; from 1980 to 1986, he studied sculpture under Günther Uecker at the Art Academy in Düsseldorf. He first met Nam June Paik in New York in 1982, and in 1984 he began working as Paik’s assistant, organizing and supervising various exhibitions. Since 1993 Saueracker has been working on the restoration and reconstruction of Paik’s video works, as well as overseeing their presentation at exhibitions around the world.
Conference
The international conference will be held on 26 and 27 November 2008, its participants include media theoreticians from the USA, France and Korea. Venue: Wrocławski Teatr Lalek (Wrocław Puppet Theatre). Detailed programme to be announced soon.
Conference participation is free of charge. However, early registration is advised due to limited space. Non-registered participants will only be allowed provided sufficient space is available. Please register on paik@wrocenter.pl
Conference language: English – simultaneous translation into Polish
Conference program
26.11.2008 Wednesday
11:00-13:15 Session 1
Chair: Agnieszka Kubicka-Dzieduszycka, WRO Art Center
11:00 Welcome: Viola Krajewska, WRO Art Center director
11:10 Paik on Screen: TV as a Creative Medium, Ira Schneider 1969-84, 12:08 min
11:30 Jochen Saueracker, The Advantages of Knowing How to Play the Piano: NJ Paik’s Working Methods and Some Reflections Regarding the Conservation of His Works
12:15 Coffee break
12:30 Anja Osswald, „Electronic Collages”: Nam June Paik’s Videos
13:15 Break
15:00-17:00 Session 2
Chair: Krzysztof Dobrowolski, WRO Art Center
15:00 Paik on Screen: Rare Performance Documents 1961-1994, Vol. 1, 25:08 min
15:30 John Thomson, Zen and the Art of Television: The Art and Ideas of NJ Paik
16:15 Break
16:30 Regina Wyrwoll, The Nam June Paik Award
27.11.2008 Thursday
11:00-13:45 Session 3
Chair: Piotr Krajewski, WRO Art Center
11:00 Paik on Screen: Suite 212, 1975, re-edited 1977, 30:23 min
11:35 Welcome
11:45 On Video – Zbig Rybczyński discussion Piotr Krajewski
12:30 Coffee break
12:45 Sook-Kyung Lee, Korean perspective: Paik’s Legacy in Contemporary Korean Art
13:30 Paik on Screen: Film Video Works 1966-69: Nam June Paik & Jud Yalkut, Missa of Zen, Electronic Moon, parts 2 & 3, 7:00 min
13:45 Break
15:30-17:00 Session 4
Chair: Agnieszka Kubicka-Dzieduszycka, Michał Szota, WRO
15:30 Paik on Screen: Rare Performance Documents 1961-1994, Vol. 2, 18:37 min
16:00 Discussion panel: Anja Osswald, Zbig Rybczyński, Sook-Kyung Lee, Jochen Saueracker, John Thomson, Piotr Krajewski
Honorary Patronage
Si-Hyung Lee, South Korean Ambassador to Poland
Anne Hall, US Consul General
About the exhibition
(PL) U podstaw koncepcji wystawy leży przekonanie o wyjątkowości sztuki i postawy Nam June Paika oraz wizjonerskiej celności jego poglądów na kulturę i społeczeństwo. Także dziś – po śmierci artysty – jego dzieło stanowi ciągle obecne odniesienie i źródło inspiracji dla artystów różnych generacji, a wprowadzone przez niego w 1974 roku hasło Electronic Superhigway, odegrało ogromną rolę w uświadomieniu nowych potrzeb nadchodzącej epoki.
Prace zgromadzone na wystawie wystawie pochodzą z różnych kolekcji i reprezentują wszystkie okresy intensywnej aktywności twórczej Paika. Mniej znane grafiki, rysunki i szkice na papierze zestawione z dziełami medialnymi – instalacjami i taśmami, pozwalają ukazać swoiście intermedialną drogę twórczości „papieża wideo-artu”. Wystawę uzupełniają unikalne zapisy działań Paika zarejestrowane m.in przez towarzyszącą od lat 70. poczynaniom artysty niemiecką telewizję WDR oraz dokumenty biograficzne z kolekcji Electronic Arts Intermix w Nowym Jorku.
Pierwsza część wystawy, poświęcona jest latom 50. i 60., koncentruje się na sztuce performance; przyporządkowane tej sekcji eksponaty to m.in. zapisy performances, dokumentacja fotograficzna, oryginalne notatki i notacje nutowe oraz dokumenty biograficzne. Z lat 70. pochodzą klasyczne dziś sitodruki i heliograwiury oraz eksperymenty z taśmą wideo Edited for television i Guadalcanal Requiem oraz przekazem satelitarnym: performance artysty podczas documenta 7. Późniejszą twórczość lat 80. i 90. reprezentują obiekty i druki, m.in. zbudowane z monitorów telewizyjnych efektowne rzeźby wideo Route 66 i Mercury, rzeźba Dharma Wheel Turns oraz grafiki z cyklu Evolution, Revolution, Resolution.
Kurator
Jochen Saueracker, ur. w 1957 roku w Essen, w latach 1976-1980 studiował fizykę na Ruhr Universität w Bochum, a następnie, w latach 1980-1986, rzeźbę na akademii w Düsseldorfie w klasie Günthera Ueckera. W 1982 roku w Nowym Jorku po raz pierwszy spotkał Nam June Paika, a od roku 1984 współpracował z nim przy realizacji jego prac. Jako asystent, sprawował nadzór wystawienniczy i koncepcyjny nadposzczególnymi ekspozycjami. Od 1993 roku zajmuje się restauracją i rekonstrukcją prac wideo Paika oraz czuwa nad wystawami prezentującymi jego sztukę.
Accompanying events
(PL) Międzynarodowa konferencja: 26-27.11.2008, g. 11:00-17:00
Konferencja
Międzynarodowa konferencja z udziałem teoretyków mediów z m.in. USA, Francji, Korei
odbędzie się w dniach 26-27.11.2008. Miejscem konferencji będzie Wrocławski Teatr Lalek.
Szczegółowy program konferencji wkrotce.
Udział w konferencji jest bezpłatny. Ze względu na ograniczoną ilość miejsc obowiązuje wcześniejsza rejestracja. Osoby, które nie dokonają rejestracji, będą mogły uczestniczyć w konferencji w miarę wolnych miejsc.
Rejestracji można dokonywać pod adresem paik@wrocenter.pl
Szczegółowy program konferencji Paik on Paper, Paik on Screen
Publikacja / Katalog
Na zakończenie wystawy zostanie wydany katalog zawierający bogatą ikonografię i teksty krytyczne. Bedzie to pierwsze w Polsce wydawnictwo poświęcone Nam June Paikowi – artyście, który zmienił oblicze sztuki współczesnej wprowadzając do niej media elektroniczne.
Autorzy tekstów:
Wulf Herzogenrath, Dieter Daniels, Lars Movin, Anja Osswald, Susanne Rennert, Jochen Saueracker, John Thomson
About the artist
(PL)
Nam June Paik
Kompozytor, performer, wybitny artysta i wizjoner, który do sztuki współczesnej wprowadził media elektroniczne. Tworzył pierwsze w historii prace wideo, interaktywne instalacje, rzeźby wideo i obiekty medialne, łącząc w nich kulturę popularną z filozofią i strategiami środków masowego przekazu. Urodził się w Seulu, w Tokio studiował filozofię, historię sztuki i teorię muzyki. Studia muzyczne kontynuował w Monachium i Fryburgu. W latach 1958-1963 Paik mieszkał i pracował w Kolonii w kręgu ówczesnej europejskiej awangardy. Na ten okres przypadają jego pierwsze głośne kompozycje, muzyczne działania akcjonistyczne, intensywna współpraca z ruchem Fluxus, a także eksperymenty z telewizją. Jego pierwsza wystawa Exposition of Music – Electronic Television (1963), prezentująca spreparowane odbiorniki telewizyjne, przeszła do historii jako moment narodzin sztuki mediów.
W 1964 roku Paik wyjechał do Nowego Jorku, gdzie z wiolonczelistką Charlotte Moorman rozpoczął serię słynnych performances łączących wideo, interakcję i muzykę. W tym okresie Paik intensywnie zajmował się także technologicznymi możliwościami telewizji i wideo. Razem z inżynierem Shuya Abe opracował w laboratorium nowojorskiej stacji telewizyjnej WNET elektroniczny syntezator obrazu.
Jego pierwsza retrospektywna wystawa odbyła się w 1976 roku w kolońskim Kunstverein; w następnych latach Paik brał udział w istotnych wydarzeniach artystycznych, m.in. z Josephem Beuysem i Douglasem Daviesem przeprowadził na documenta 6 (1977) telewizyjną transmisję będącą pierwszym projektem artystycznym wykorzystującym łączność satelitarną. W 1978 roku Paik został pierwszym w Europie wykładowcą sztuki wideo na akademii w Düsseldorfie, a w 1987 członkiem Berlińskiej Akademii Sztuki. Wraz z Hansem Haacke zdobył w 1993 roku złoty medal na Biennale w Wenecji za prezentację w Pawilonie Niemieckim. Otrzymał liczne nagrody m.in. Muzeum Guggenheima, Fundacji Rockefellera, Amerykańskiego Instytutu Filmowego, czy nadawany przez UNESCO Medal Picassa. Jego wystawy indywidualne miały miejsce w najważniejszych galeriach i muzeach na świecie, a prace są ozdobą wielu światowych kolekcji.
W 1999 roku amerykański magazyn artystyczny „ARTnews” uznał go za jednego z dwudziestu pięciu najbardziej wpływowych artystów stulecia.
Nam June Paik zmarł 29 stycznia 2006 roku w Miami.