(PL) składy komisji konkursowych
(PL) Gdańsk / Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku:
Dominika Kluszczyk, Małgorzata Sikorska, Jarosław Czarnecki, Natalia Cyrzan, Piotr Stasiowski
Katowice / Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach:
Dominika Kluszczyk, Małgorzata Sikorska, Joanna Rzepka-Dziedzic, Agata Cukierska, Anna Lorenc
Kraków / Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie:
Dagmara Domagała, Malwina Hajduk-Kawalec, Michał Ostrowicki, Delfina Jałowik, Magda Ujma
Łódź / Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi:
Piotr Krajewski, Agnieszka Kubicka-Dzieduszycka, Agnieszka Pindera, Marcin Polak, Tomasz Załuski
Poznań / Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu:
Dagmara Domagała, Lilianna Leń, Jagna Domżalska, Zofia Nierodzińska, Piotr Bosacki
Szczecin / Akademia Sztuki w Szczecinie:
Paweł Janicki, Malwina Hajduk-Kawalec, Stanisław Ruksza, Marlena Chybowska-Butler, Andrzej Wasilewski
Warszawa / Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie:
Paweł Janicki, Lilianna Leń, Anna Galas-Kosil, Magdalena Komornicka, Sławomir Ratajski
Wrocław / Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu:
Paweł Janicki, Agnieszka Kubicka-Dzieduszycka, Magdalena Kreis, Gosia Sobolewska, Agata Szuba
(PL) spotkanie konferencyjne
(PL) 28.04.2022 / czwartek / 11:00-15:00
ASP Wrocław, Traugutta 19/21, sala 410, 4 piętro
organizatorzy: Katedra Sztuki Mediów
RECONNAISSANCE – spotkanie konferencyjne towarzyszące 8. Konkursowi Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów
Program spotkania:
1. Prezentacja organizatorów o dotychczasowych edycjach konkursu.
2. Panel dyskusyjny dotyczący Konkursu – prezentacja przedstawicieli uczelni:
– odbiór i ocena Konkursu na poszczególnych uczelniach i wydziałach,
– proponowane zmiany w formule wyboru prac reprezentujących uczelnie,
– sugestie zmian w formule Konkursu Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów.
3. Dyskusja na temat wpływu sytuacji społeczno-politycznej na życie uczelni.
(PL) NAGRODY
(PL) Nagroda Publiczności: Alicja Klich
Nagroda magazynu Contemporary Lynx: Krystyna Dobrzańska
wywiad z artystką przeczytasz tutaj
Nagroda główna: Krystyna Dobrzańska
Oświadczenie jury
w składzie: Yuriy Biley, Barbora Kundračíková, Robert Verch
Jako członkowie interdyscyplinarnej międzynarodowej komisji chcielibyśmy bardzo podkreślić niezwykle pozytywne wrażenie, jakie wywarł na nas ten konkurs oraz jakość działań wszystkich osób zaangażowanych w jego organizację. To, co tu widzimy to pokoleniowa wypowiedź mająca moc stawiania właściwych pytań.
Sztuka jest zbyt złożona, by można ją było oceniać po prostu w obrębie standardów wyznaczanych przez konkursy. Dlatego zanim obwieścimy nasz wybór, chcielibyśmy przedstawić naszą refleksję nad całością prezentacji, którą uważamy za wyjątkowo dobrze skonstruowaną i trafioną. To szerokie spektrum jest zróżnicowane, ale i wewnętrznie spójne. Wybrane prace łączy głęboko osobiste tło, są przemyślane i zakorzenione w społeczno-kulturowym i politycznym kontekście, który jest lokalny i współdzielony w głębokim sensie tego słowa. Z drugiej strony, niosą one przesłanie uniwersalne.
Począwszy od projektu Alicji Klich „Sztuka już nie jest dla mnie” pojawia się pytanie o możliwość lub wymóg realizacji własnego potencjału. Uważamy to za odważne i głęboko krytyczne wewnątrz systemu. Ten sam argument odnosi się do projektu „VR-LAB” Krystyny Jędrzejewskiej-Szmek, który również pokazuje nam, co jest naprawdę celem systemu edukacji artystycznej, jeśli pozwala on to, by sprzeczności wewnętrznie się równoważyły.
Pierwszym i najważniejszym zadaniem artystycznym jest jednak znalezienie równowagi między doświadczeniem osobistym a wspólnym. W tym świetle pragniemy docenić wysiłki podjęte przez Marię Furtacz w „Sacro Sarco. Zapraszam do wyjścia”, który porusza bardzo problematyczne i palące pytania o granice naszego istnienia. A także projekt badawczy Moniki Falkus „Powiedz TAK w wielkim stylu”, podejmuje trudne kwestie trwałej opresji zakorzenionej w naszej kulturze z tak potrzebną wrażliwością. W połączeniu z „Merboys” Jakuba Stępnia prace te tworzą pełne spektrum, oparte na uproszczonym symbolicznym geście będącym skomplikowanym i wielowarstwowym akronimem. W ten sposób pamięć indywidualna staje się monumentalnym wyrazem zbiorowego doświadczenia.
Doprowadziło nas to do tria prac Emilii Rodziewicz, Krystyny Dobrzańskiej i Zuzanny Bodzoń. Jury doceniło projekt Rodziewicz „Julki_na_barykadach.avi”, który odzwierciedla palące pytania o dzisiejszą Polskę i wysoko oceniło osobistą odwagę artystki. Prawdziwa jakość tej pracy polega jednak na umiejętności uchwycenia głównych problemów debaty i uczynienia ich zastosowania uniwersalnym. W tym sensie również możemy postrzegać „Mapa ciała” Dobrzańskiej, która dodaje jednocześnie bardzo pożądany aspekt współdzielenia – być może jako kolejny rozdział tej samej historii.
Poetyckie podsumowanie daje projekt VR Zuzanny Bodzoń „Hiperlogicznie”, którego perspektywa jest niemal oderwana – wszystkie palące kwestie i sprzeczności związane z żywym ludzkim światem oglądane są z odległej perspektywy. Nie są one mniej znaczące, są po prostu bardziej otwarte, dostępne poznaniu i poszukiwaniu.
Jak nam się wydaje, wszystkie przedstawione tu ścieżki sztuki w jakiś sposób zbiegają się w kwestii upodmiotowienia. Łączy je potrzeba uczynienia siebie narratorem własnej historii – przy czym nie ma znaczenia, czy jest to poetyckie, czy aktywistyczne podejście do natury, mniejszości, wszystkich uciśnionych, całej ludzkości czy „tylko” siebie. Drugim oczywistym fundamentem jest odnowienie zainteresowania sztuki byciem prawdziwie reprezentatywną – doskonałe opanowanie i pełne wykorzystanie zdolności do transformacji.
To właśnie te powody, dla których postanowiliśmy przyznać nagrodę w ósmym Konkursie Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów Krystynie Dobrzańskiej. Cenimy jej wrażliwość, skromność podejścia, a także umiejętność włączenia z szacunkiem, jako pełnoprawnych współpracowników, w proces twórczy tych, którzy są jego częścią. W ten sposób sztuka powstaje w sposób naturalnie inkluzywny, dzieląc się przywilejem artystycznej dojrzałości.
(PL) WARSZTATY MENTORSKIE
(PL) Dla artystek i artystów biorących udział w konkursie zostały zorganizowane mentorskie warsztaty z Magdaleną Kreis i Joanną Sokołowską. Celem było rozpoznanie przez uczestników możliwych kierunków działań po zakończeniu edukacji artystycznej.
Więcej o mentorkach:
fot. Jerzy Wypych
Magdalena Kreis – twórczyni, edukatorka, animatorka. Działa na zasadzie: od pomysłu do realizacji. Wymyśla, inicjuje, koordynuje, wspiera. Od ponad 12 lat tworzy autorskie działania w obszarze sztuki współczesnej i dizajnu, których celem jest angażowanie publiczności w różnym wieku. Są wśród nich projekty wystawiennicze, aktywności warsztatowe, programy towarzyszące wystawom i publikacje edukacyjne. Współpracuje z instytucjami kultury i organizacjami pozarządowymi w Polsce i za granicą.
W latach 2013-2019 pracowała w Centrum Sztuki WRO, będąc odpowiedzialną za program mediacji sztuki. Była także członkinią zespołu kuratorskiego Biennale WRO oraz jurorką kolejnych edycji Konkursu Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów. W ostatnim czasie, działając jako freelancerka, realizowała projekty m.in. z Sapporo International Art Festival, OP ENHEIM, BWA Wrocław, BWA Olsztyn, BWA Katowice i ASP Katowice, Fundacją Ładne Historie, Stowarzyszeniem Żółty Parasol czy zespołem Sympozjum Wrocław 70/20. Od 2019 roku współtworzy również nieformalną inicjatywę wystawienniczą NOWY ZŁOTY.
Aktualnie pracuje m.in. nad wystawą w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi i programem mediacji sztuki w ramach POCHEN Biennale 2022 w Chemnitz.
Więcej: magdalenakreis.pl
fot. HaWa
Joanna Sokołowska – niezależna kuratorka, autorka i redaktorka publikacji poświęconych sztuce współczesnej, wykładowczyni w Katedrze Mediacji Sztuki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W latach 2010-2021 kuratorka Muzeum Sztuki w Łodzi, współpracowała również z Zachętą Narodową Galerią Sztuki w Warszawie i Galerie für Zeitgenössische Kunst Leipzig. W swoich wystawach i tekstach poruszała takie tematy jak przyszłość pracy, transformacja postkomunistyczna, proponowała także modele społeczności zakorzenione w Ziemi i siostrzeństwie. Sztuka i jej instytucje są dla niej platformą do pracy z wyobraźnią, rozwijania wrażliwości, empatii, otwartości i autonomii myślenia. Wybrane wystawy, które zrealizowała to: Praca, praca, praca (praca). Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh, (wspólnie z Danielem Muzyczukiem), 2021, Zjednoczona Pangea, 2019, Ćwiczenia w autonomii. Tamás Kaszás we współpracy z Anikó Loránt (ex-artists’ collective), 2016, Wszyscy ludzie będą siostrami, 2016), Niewczesne historie (wspólnie z Jarosławem Lubiakiem), 2015), Oczy szukają głowy do zamieszkania (wspólnie z Aleksandrą Jach, Katarzyną Słobodą, Magdaleną Ziółkowską, 2011), Robotnicy opuszczają miejsca pracy, 2010 (wszystkie w Muzeum Sztuki w Łodzi), a także For beyond that horizon lies another horizon (Edith-Ruß-Haus für Medienkunst, Oldenburg, 2017) Inne miasto – inne życie (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki i przestrzenie publiczne, Warszawa, 2008).
(PL) ESEJE
(PL) Eseje napisane przez studentki mediacji sztuki ASP we Wrocławiu:
Zofia Wiktorek, Merboys
Katarzyna Łukojko, Julki_na_barykadach.avi
Katarzyna Bogusz i Aleksandra Szczęśniak, Hiperlogicznie
