Info
Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu
Promotor części praktycznej: dr Daniel Koniusz, części teoretycznej: mgr Piotr Krajewski
Pracownia audiosfery
dyplom licencjacki
Projekt dotyczy relacji pomiędzy technologiami komunikacji a ludzkim ciałem. Inspirując się pojęciami biopolityki Michela Foucault oraz farmakopornografii Paula B. Preciado, artysta eksploruje różne afekty komunikacji w epoce globalnej wsi. Zastępstwo lub mediacja dotyku, afekcji, bliskości i bólu przez infrastruktury cyfrowe. Przyspieszanie i wykrzywienie czasu, spłaszczenie dystansów i bezpośredniość. Wartość i przygodność prawdy w zależności od relacji władzy. Głównym elementem dyplomu jest 175-centymetrowy silikonowy odlew przypominający organ ludzkiego ciała, który naśladuje swój kształt po elemencie elektrycznym przedniego aparatu iPhone’a 8, zwykle ukrytego pod czarnym lustrem.
Silikon medyczny jest materiałem szeroko stosowanym w protetyce, a także w branży zabawek erotycznych. Konstrukcja nośna jest przybliżoną rekonstrukcją aparatu Ilizarowa – sowieckiego urządzenia, które historycznie służyło do zespolenia kości, a obecnie jako urządzenie wydłużające kończyny.
Drugim obiektem jest praca “Internet”. To TA-57, radziecki wojskowy telefon polowy produkowany od 1957 roku. Wcześniej był używany przez KGB, a obecnie przez jego następcę w Rosji, FSB, a w okresie roku 2014 także przez separatystów w separatystycznych obwodach ługańskim i donieckim jako generator prądu dla tortury elektrowstrząsami, zwłaszcza w więzieniu utworzonym w Doniecku na terenie byłego centrum sztuki współczesnej „Izolacja”. Potoczna nazwa tego rodzaju tortur w przetłumaczeniu z rosyjskiego to „Telefon do przyjaciela”, „Telefon do Putina” lub „Internet”.
Oleksandr Holiuk (ig: @alexgoluk) pochodzi z Odessy w Ukrainie. Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, obecnie studiuje na programie magisterskim w Institut Kunst w Bazylei, Szwajcaria. Zanim zaczął studiować sztukę, pracował jako projektant interfejsów komputerowych. W swojej praktyce artystycznej przedstawia ciemne strony neoliberalnej progresywistycznej ideologii high-tech. Jego obszar zainteresowań obejmuje eksploracje zjawisk na przecięciu sfery cyfrowej i materialnej, afektywnych i cielesnych aspektów współczesnych sieci komunikacyjnych oraz reżimu farmakopornograficznego. Będąc pod wpływem zarówno sztuki konceptualnej, jak i feministycznej teorii materialistycznej, w swoich pracach zwraca szczególną uwagę na obiekty i materię oraz wynikające z nich historie i znaczenia. Jego mocno oparte na researchu prace artystyczne zawierają elementy znalezione w zaawansowanych technologicznie urządzeniach komputerowych, strategiach zarządzania korporacyjnego i narzędziach do modyfikacji ciała. Głownie działa z obiektami, asamblażem oraz wideo.