Info
Retrospektywa twórczości dwóch wybitnych artystów-eksperymentatorów, Zbigniewa Rybczyńskiego i Gábora Bódy.
Zdaniem prof. Siegfrieda Zielinskiego, autora koncepcji wystawy, w ostatnim stuleciu wzrastaliśmy w przekonaniu, że idea pierwszej techno-awangardy przybyła z Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. To przekonanie nie jest prawdziwe. Prawie wszystkie podwaliny rozwoju świata elektronicznych obrazów i dźwięków zostały wynalezione i położone na Wschodzie. Zachód i Północ przyswoiły tę wiedzę i opracowały jej techniczne wdrożenie. Nie znaczy to jednak, ze odkryły nowe światy.
Wystawa została przygotowywana wspólnie przez Centrum Sztuki WRO, berlińską Akademie der Künste i Center for Culture & Communication (C3) w Budapeszcie, we współpracy z Collegium Hungaricum, Instytutem Polskim w Berlinie i ZKM Karlsruhe w ramach Zagranicznego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji 2011.
Kuratorzy wystawy:
Piotr Krajewski
Miklós Peternák
Koncepcja:
Siegfried Zielinski
Otwórz w nowym oknieO wystawie
Wspólna wystawa dokonań Rybczyńskiego i Bódy przynosi rewizję przekonań o dominacji artystycznej awangardy Zachodu, ukazuje wpływ na jej rozwój wybitnych twórców z Europy Środkowej, jest również znaczącym głosem w dyskusji o rozwoju języka sztuki współczesnej i miejscu mediów w tym procesie. Prezentuje dokonania dwóch pionierów mediów z Polski i Węgier, którzy rozwijali swoją sztukę w oparciu o tradycje pierwszej europejskiej awangardy. Zaczynając we wczesnych latach 70. ubiegłego wieku, obaj podjęli wyzwania, które sztuce postawiły nowe media – początkowo jako eksperymentujący filmowcy, później jako twórcy wideo.
Jednak ich metody są mocno zróżnicowane: Rybczyński jest konstruktywistycznym malarzem, ilustratorem i dizajnerem – inżynierem nowych, kreowanych przez siebie przestrzeni czasowo-wizualnych. Z kolei Bódy – poeta, lingwista, znawca semiotyki – jest dramaturgiem. Jak żaden inny twórca w tym czasie, Bódy odkrył jakość nowej, prywatnej, intymnej jawności, która wyłania się niego ukazuje się wraz z użyciem medium wideo, jego metodami dystrybucji oraz ich postrzegania. Wspólnym dla obu artystów, używając nowych narzędzi od początku lat 70., jest radykalne podejście do sztuki. W założeniach kuratorów wystawy, owi pionierzy mediów spotykają się teraz na polu poszukiwania obrazu.
Zobacz na Art-in-Berlin – wideodokumentacja wystawy w AdK + wywiady z kuratorami i Zbigniewem Rybczyńskim
Wydarzenia towarzyszące
STATE OF IMAGES — GÁBOR BÓDY
w Centrum Sztuki WRO
Do 10.02.2013
STATE OF IMAGES – ZBIGNIEW RYBCZYŃSKI
Vasarely Múzeum
Szentlélek tér 6, Budapeszt, Węgry
Do 6.01.2013
Przeniesienie wystawy z Akademie der Kūnste
ZKM – Zentrum Für Kunst und Medientechnologie
Medienmuseum
Lorenzstraße 19, Karlsruhe
Wystawa przedłużona do 18.08.2012
Akademie der Kūnste / Akademia Sztuki w Berlinie
Hanseatenweg 10, Hala nr 2
Wernisaż: 27.10.2011, 19:30
Podczas wernisażu koncertuje European Workshop for Contemporary Music (EWCM)
Wystawa do 1.01.2012 r.
Spotkanie ze Zbigniewem Rybczyńskim
oraz
Piotrem Krajewskim (kuratorem wystawy, WRO Art Center) i prof. Siegfriedem Zielinskim (autorem koncepcji wystawy, członkiem Akademii Sztuki)
29.10.2011, 20:30 (od 14:30 – pokazy filmowe)
Wystawa Der Stand Der Bilder odbywała się w Berlinie w ramach projektu Blickwechsel, realizowanego dzięki kooperacji Instytutu Polskiego w Berlinie i Akademie der Künste w kontekście Polskiej Prezydencji w Unii Europejskiej.
Blickwechsel
27.10.2011 – 8.01.2012
Specjalny program Akademii Sztuki w Berlinie, realizowany we współpracy z Instytutem Polskim w Berlinie.
Projekt Blickwechsel zamierza stworzyć wspólną perspektywę spojrzenia na historyczny modernizm i przejawy sztuki aktualnej, inicjując tym samym twórczy dialog między Niemcami a Polską.
Głównymi wydarzeniami projektu są dwie wystawy: retrospektywa Zbigniewa Rybczyńskiego i Gábora Bódy oraz wystawa Mirosława Bałki.
Długoterminowy projekt odbywa się w kontekście programu kulturalnego towarzyszącego prezydencji Polski w Radzie UE oraz dwudziestej rocznicy partnerstwa między Berlinem i Warszawą.
O artystach
Zbigniew Rybczyński (ur. 1949 w Łodzi), jest reżyserem filmów eksperymentalnych, operatorem i wykładowcą. Po ukończeniu liceum plastycznego w Warszawie pracował w Studiu Miniatur Filmowych. W 1969 r. podjął studia w PWSFTviT w Łodzi, gdzie uczestniczył w działaniach Warsztatu Formy Filmowej. Wszystkie swoje najważniejsze filmy, łącznie z Tangiem, za które jako pierwszy polski twórca otrzymał Oscara (1983), zrealizował w SE-MA-FORze w Łodzi. Po przeniesieniu się do Stanów Zjednoczonych tworzył prace techniką wideo i i High Definition.
Niezwykłą popularność i przydomek Big Zbig zdobył jako autor wideoklipów do muzyki m.in. Simple Minds, Micka Jaggera, Johna Lennona czy Lou Reeda oraz innowacyjnych i urzekających wirtuozerią filmów Steps (1986), Czwarty wymiar (1988) i Orkiestra (1990), które przyniosły mu wielkie uznanie światowej krytyki i publiczności. Od 1987 r. do 1994 roku prowadził własne studio, które wyposażył w najnowocześniejszą wówczas aparaturę HDTV. Oprócz Oscara, Rybczyński ma na swoim koncie liczne wyróżnienia i nagrody, m.in. Emmy, The Golden Gate Award na Festiwalu Filmowym w San Francisco, nagrody Electronic Cinema Festival w Tokio i w Montreaux, MTV Video Music Awards, American Video Awards, Monitor Awards czy the Billboard Music Video Award. Za Orkiestrę otrzymał nagrodę Prix Italia przyznawaną produkcjom telewizyjnym za najwyższe wartości artystyczne.
Pracował na wielu uczelniach: PWSFTviT w Łodzi, Columbia University w Nowym Yorku, Akademii Sztuki Medialnej (KHM) w Kolonii, obecnie jest profesorem na Yoshiba University of Art and Design w Tokio.
Jednocześnie Zbig prowadził badania nad obrazem i efektami specjalnymi, które doprowadziły go do własnych rozwiązań w sferze obrazu elektronicznego, zastosowanych w przemyśle filmowym i telewizyjnym i przyniosły autorowi amerykańskie patenty techniczne.
Rybczyński w roku 2008 otrzymał od Ministra Kultury medal Gloria Artis, Łódzka Szkoła Filmowa przyznała mu tytuł doktora Honoris Causa, otrzymał również przyznawaną przez kolegium artystów prestiżową nagrodę im. Katarzyny Kobro za osiągnięcia artystyczne.
Wystawa Traktat o Obrazie, pokazana w roku 2009 w Art Stations Foundation w Poznaniu, Centrum Sztuki WRO we Wrocławiu oraz Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu, zwróciła uwagę na unikalny dorobek artystyczny i badawczy Rybczyńskiego, plasując jego twórczość w kontekście współczesnych sztuk pięknych.
Gábor Bódy (1946 – 1985) twórca filmów, artysta, teoretyk, innowator w obszarze myślenia wizualnego. W latach 1964–1971 studiował filozofię i historię, później reżyserię filmową i telewizyjną na Akademii Dramatu i Filmu w Budapeszcie. W 1976 r. jego film z tezą, zatytułowany American Torso, zdobył pierwszą nagrodę na festiwalu w Mannheim. Jako członek Béla Balázs Studio organizuje The Film Language Series i tworzy eksperymentalną grupę K3. Kończy Cztery bagatele, zrealizowany za pomocą komputera film Psychokosmosy i pracuje dla telewizji. Jego drugi długometrażowy film, Narcyz i Psyche (1980), zdobywa wiele nagród i jest pokazywany na całym świecie.
W 1982 r. Bódy otrzymuje stypendium DAAD, berlińskiego programu kulturalnego. Realizuje prace wideo oraz jest inicjatorem powstania ruchu INFERMENTAL, nowej międzynarodowej sieci komunikacji i dystrybucji artystycznej wykorzystującej kasety wideo.
Wykładając zarówno na Węgrzech, jak i na Berlińskiej Akademii Filmowej (DFFB), pisze syntetyczną rozprawę zatytułowaną Atrybuty znaczeniowe w kinematografii, kończy swój trzeci film długometrażowy Nocne psa śpiewanie (1983), w którym sam gra główną rolę.
Pracuje w Vancouver, gdzie tworzy Albo-albo w Chinatown (1984), tworzy scenariusz do Ognistego anioła, pisze powieść Psychotechnicum, kończy trylogię filozoficzno-mityczno-lirycznych obrazów: De occulta philosophia, Dancing Eurynome oraz Novalis: Walzer.
Pośmiertnie, na festiwalu Berlinale w 1986 r., zostaje uhonorowany nagrodą FIPRESCI za całokształt osiągnięć.