Obce kadry. Found footage video
   

wystawa w Centrum Sztuki WRO
14.11 – 22.12.2024
otwarcie: 14.11 / czwartek / 17:00

Obce kadry. Found footage video
   

wystawa w Centrum Sztuki WRO
14.11 – 22.12.2024
otwarcie: 14.11 / czwartek / 17:00

Info

Ostatnia wystawa w Centrum Sztuki WRO w 2024 roku, zatytułowana Obce kadry, skupi się na strategiach Found Footage wykorzystywanych przez artystów.

W ramach tej wystawy zostaną zaprezentowane prace wideo, w których artyści na swój sposób przekształcają, wykorzystują odnalezione czy na nowo odkryte obrazy, fragmenty filmów, zapisane odcinki taśm, nadając im własny kształt i nowe znaczenia.

1
Antoni Pinent (ES)
G/R/E/A/S/E
wideo, 21:13, 2008-2013

Zdekonstruowane symbole kulturowe, kamp i rozpędzony pop. Inspirowany twórczością Dżigi Wiertowa, Mimmo Rotellego czy Christiana Marclaya, własnoręcznie wykonany décollage – nowa, autorska wersja Grease z 1978 roku. Antoni Pinent dosłownie bierze znany musical pod nóż. Operując bezpośrednio na taśmie, twórca wyizolował i uwydatnił popową estetykę i dialogi
kultowego filmu przez cięcie i klejenie klatek tworząc wielowymiarowy remiks.

2
Robert Arnold (US)
The Morphology of Desire
wideo, 05:55, 1988

Eksperymentalne spojrzenie na romans i pożądanie w kulturze popularnej oraz związek między nieruchomym slajdem a ruchomym obrazem. Praca wykorzystuje cyfrowy morfing do animowania ilustracji z okładek romansów. Przedstawia iluzję ruchu filmowego – napięcia i sprzeczności między rzeczywistością a iluzją, nieruchomym i ruchomym obrazem, płaszczyzną i głębią.

3
Lewis Klahr (US)
Her Fragrant Emulsion
wideo, 10:23, 1987

Obsesyjny hołd dla aktorki filmów klasy B z lat 60-tych, Mimsy Farmer. Lewis Klahr zmontował swój film w formacie Super 8, sklejając wiele pociętych pasków filmu za pomocą taśmy łączącej. Następnie przepuścił rolkę przez projektor i ponownie sfilmował, nadając porysowanym i rozmytym obrazom odręczny charakter.

4
Dan Boord, Luis Valdovino (US)
Cocteau Cento
wideo, 05:34, 2004

To eksperymentalne wideo ma formę cento – utworu literackiego złożonego z fragmentów innych dzieł. Stanowi hołd dla twórczości poety, dramaturga, artysty i filmowca Jeana Cocteau. Łącząc materiały filmowe z kilku jego filmów, pisma Cocteau i jemu współczesnych oraz projekt dźwiękowy stworzony z tych pism.

5
Lého Galibert-Laîné (FR)
A very long exposure time
wideo, 07:00, 2020

Medytacja nad różnymi technologiami zapisywania obrazu. Poetycka narracja prowadzi przez obrazy stworzone za pomocą dawnego aparatu fotograficznego Louisa Daguerre’a, kamer filmowych 16 mm, rozpikselowanych gier wideo, wczesnych smartfonów i współczesnych interfejsów komputerowych. Praca zadaje pytanie: czy te różne technologie zaprojektowano do dokumentowania konkretnych aspektów naszej rzeczywistości? Czy istnieją jakieś wymiary naszego doświadczenia na Ziemi, jeszcze nie udokumentowane wizualnie i dla których technologie fotograficzne nie zostały jeszcze wynalezione?

6
Péter Forgács (HU)
Wittgenstein Tractatus
wideo, 04:52, 1992

Eksperymentalny esej filmowy oparty na „Traktacie logiczno-filozoficznym” Wittgensteina – jedynym dziele filozofa opublikowanym za jego życia. Zestawiając archiwalne, czarno-białe zdjęcia z początku XX wieku z ustnymi i pisemnymi cytatami, Forgács ilustruje kluczowe dla wiedeńskiego filozofa pojęcia, takie jak logika, język i rzeczywistość wraz z jej reprezentacjami.

7
Alexander Pawlik (PL)
Natura Piekła
wideo, 03:55, 2014

Praca w technice found footage stworzona z 16-milimetrowych filmów edukacyjnych z dziedziny nauk ścisłych. Celem było zachowanie wszystkich cech materiału źródłowego: ruchomych obrazów filmowych, logicznej struktury dyskursu i narratora wprowadzającego widza w temat temat. Inspirowana Piekłem Dantego praca bada strukturę piekła i dynamikę ruchu ludzkiej duszy w jej obrębie. Imaginarium atomów, fal i cząsteczek staje się przedstawieniem duszy w piekielnym obrębie. Przemontowane stare animacje służą jako ilustracja tego procesu.

8
Vera Sebert (DE)
Liquid Traits of an Image Apparatus
wideo, 07:21, 2019

Zwizualizowane instrukcje maszynowe przeprogramowują się na interfejsy z instrukcjami czytelnymi dla człowieka.

9
Laura Grudniewska (PL)
Soft Poachers
wideo, 06:49, 2020

Internet jako przestrzeń zmysłowa. Laura Grudniewska wykorzystuje ASMR-owe i liminalne obrazy udostępnione w sieci. W późnej nowoczesności, kiedy wszystko zostało już wymyślone, opowiedziane i stworzone, Soft Poachers poszukuje kolażowego danse macabre, który może zadowolić współczesnego konsumenta internetu.

10
Rodrigo Gomes (PT)
Ariane
wideo, 03:01, 2020

Ariane to deepfake Ariwasabi, najsłynniejszej na świecie nieznanej modelki z Shutterstocka. Miliardy ludzi regularnie widzi jej twarz, choć jej tożsamość pozostaje nieznana. To cyfrowy duch. Zdjęcia profilowe z mediów społecznościowych i wizerunki celebrytów implementuje się do filmów porno, a ludzie na nagraniach wideo pojawiają się w miejscach, w których nigdy nie byli. Prowadzi to do wiary w nieistniejące wydarzenia, które mają moc kształtowania opinii i zasilają zupełnie nowy rodzaj niewidzialnej przemocy.

11
Marcos Bonison, Khalil Charif (BR)
Kopacabana
wideo, 13:33, 2019

Kolaż aktualnych i archiwalnych obrazów. Copacabana jako epicentrum międzykulturowych, społecznych i zmysłowych doświadczeń. Narrację buduje poetycki tekst Fausto Fawcetta, praca została udźwiękowiona przez Arnaldo Brandão.

12
Piotr Krajewski (PL)
Boletus Bikini
trzykanałowe wideo, 24:29, 2017
dźwięk: Maciej Markowski

Boletus Bikini zaobserwowany po raz pierwszy w połowie XX w. należy do najpotężniejszych grzybów. Swoją nazwę zawdzięcza Atolowi Bikini, grupie malowniczych wysp kokosowych na Pacyfiku, gdzie w latach 1946-58 naukowcy i inżynierowie amerykańscy eksperymentalnie wyhodowali i przebadali 23 osobniki tego gatunku. W pracy wykorzystane zostały zarówno oryginalne amerykańskie materiały filmowe jak ich wysokiej jakości zamienniki chińskie i północnokoreańskie.

13
Agnieszka Pokrywka (PL)
Koniec
wideo, 08:58, 2009

Koniec zainspirowany jest Rzeźnią numer pięć Kurta Vonneguta. Główny bohater książki (Billy Pilgrim) dzięki swym specjalnym zdolnościom ogląda dokument o drugiej Wojnie Światowej od tyłu. Fragment tekstu opisujący to, co widzi, oglądając ten program telewizyjny, stanowi rodzaj scenariusza dla Końca. Wojna tworzy rzeczywistość odwróconych zasad. Zasadą Końca jest odwrócenie wojny. Praca bazuje na materiałach dokumentalnych, a inspiracją do jej stworzenia były filmy z lat 40. (pełnometrażowe i propagandowe). Ścieżka dźwiękowa zawiera puszczone od tyłu fragmenty Walkirii Ryszarda Wagnera.

14
Anthony Discenza (US)
Suspension
wideo, 08:54, 1997

Zglitchowany rescan reklam z magazynów modowych. Discenza eksploruje terytoria McLuhana, Baudrillarda i Telemagazynu. Próbuje odnaleźć lub ukryć granice obiegu informacji w mediach masowych.

15
Ip Yuk-Yiu (HK)
Plastic Garden
machinima, 11:18, 2013

Obrazy i wspomnienia ery atomowej. Plastic Garden wywołuje duchy zapomnianej przyszłości i ponure fatum wojny nuklearnej. Autor hakuje i zawłaszcza popularną grę komputerową Call of Duty: Black Ops (2010). Przedstawia pozbawione graczy i strzelaniny sceny z Nuketown – makiety miasta zbudowanej na potrzeby atomowego poligonu.

16
APSOLUTNO (YU)
Good Evening
wideo, 08:07, 1996

Rola mediów pod koniec XX wieku. Wideo wydaje się być zabawnym, ironicznym komentarzem wobec ogromu globalnie dostępnych stacji telewizyjnych oraz różnic i podobieństw ich formy i języka. Wykorzystuje to samo powitanie z kanałów satelitarnych emitujących wiadomości dostępnych w 1996 roku w Serbii. Odnosi się do wpływu mediów na doświadczanie rzeczywistości, ale jest także pożegnaniem z XX wiekiem i mrocznym powitaniem nadchodzącego nowego tysiąclecia.