Info
Wspólny kuratorski projekt festiwalu paradoks (Lipsk) i Centrum Sztuki WRO poświęcony formatom dokumentalnym wykraczającym poza granice konwencjonalnego kina. Dziennikarskie badania i rekonstrukcje, włączenie odkryć naukowych, analiza archiwalnych materiałów są elementami strategii estetycznych wykorzystywanych w sztukach wizualnych i projektach, działających na styku sztuki, nauki i aktywizmu. Zainteresowani dokumentem, który rzuca wyzwanie ustalonym granicom i poddaje badaniu ruchomy obraz, prezentujemy instalację SPIN Ginan Seidl (wystawianą w ramach festiwalu paradoks w 2021 r.) wraz z zestawem materiałów wybranych z Archiwum WRO (gromadzonego od 1989 r.).
paradoks – na krawędzi dokumentu jest platformą dla zróżnicowanych perspektyw, zarówno przedstawianych, jak i kwestionowanych pod względem ich społeczno-politycznych uwarunkowań. Wybrani artyści sięgają do antropologii wizualnej, eksplorują odmienne stany świadomości czy doznania cielesne, wywoływane przez techniki kulturowe, takie jak badania, eksperymenty naukowe, taniec czy muzyka – stając się sposobami badania kondycji ludzkiej.
Poprzez sztukę wideo i materiały z Archiwum WRO stworzyliśmy ponadnarodową platformę wymiany myśli, w której współpracujemy jako kuratorzy, animatorzy i mediatorzy sztuki.
SPIN (pojęcie zaczerpnięte z fizyki cząstek elementarnych) zadaje pytanie o stopień w jakim zrytualizowane formy zachowań uniemożliwiają nam uchwycenie prawdziwej istoty rzeczy. Przez co dostrzegamy jedynie świat, który kręci się wyłącznie wokół siebie. W instalacji różne formy myślenia, wątpienia i wirowania są badane audiowizualnie, przestrzennie i językowo. Prowadzi to do refleksji nad ciałem i umysłem jako instrumentami doświadczania tego, co sytuuje się na pograniczu nauki i duchowości. Fikcyjne dialogi, wywiady, rejestracje kolistych ruchów oraz dokumentalne obserwacje sufickiej ceremonii przenikają się wzajemnie. Wirujące w tańcu ciała derwiszów nie tylko działają jak antena dla boskiej mocy, ale stają się również komorą rezonansową, która wzmacnia i przekształca energie, by w końcu pozwolić na ich uwolnienie w przestrzeni Ummy (wspólnoty wierzących).
Ginan Seidl, urodzona w Berlinie, ukończyła studia artystyczne w Halle (Saale), Berlinie i stołecznym Meksyku. Absolwentka Professional Media Master Class i Master Class Lab w Werkleitz. Uczestniczyła w programach rezydencyjnych w Istambule, Meksyku i Libanie. Jest laureatką licznych nagród artystycznych. Jej prace były wystawiane na wielu wystawach i festiwalach sztuki, oraz na międzynarodowych festiwalach filmowych, takich jak FID Marseille, Berlinale/Forum Expanded i CPH:DOX. Jest członkinią kolektywu filmowo-artystycznego FILZ. W 2021 r. Seidl była jurorką Konkursu Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów, współorganizowanego przez WRO. Obecnie mieszka i pracuje w Halle (Saale) i Berlinie.
SPIN został sfinansowany przez Kulturstiftung Sachsen-Anhalt, Kloster Bergesche Stiftung i powstał w ramach PMMC Labs dla Werkleitz Gesellschaft e.V.; wspierany przez Mitteldeutsche Medienförderung GmbH i kraj związkowy Saksonia-Anhalt ze środków EFS (Europejskiego Funduszu Społecznego).
Projekt jest dofinansowany ze środków Gminy Wrocław i realizowany przy wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.
o paradoksie
paradoks powstał w 2018 roku jako współpraca dwóch lipskich kolektywów – Filmische Initiative Leipzig (FILZ) oraz GEGENkino Festival. Przed połączeniem sił, obaj partnerzy projektu od lat eksplorowali dokumentalne właściwości ruchomego obrazu, w tym formaty działające poza granicami konwencjonalnego kina. W 2019 roku zainicjowano pierwszą wystawę, motywowaną wspólną wizją stworzenia przestrzeni dialogu, która umożliwiałaby zetknięcie się lokalnych i międzynarodowych prac, wykorzystujących podejście instalacyjne i (pół)dokumentalne. Podczas festiwalu odbywającego się na przełomie 2021 i 2022 roku ponownie podjęto temat rzeczywistości opartej na dokumencie i produkcji wiedzy.
Tym, co motywuje i łączy FILZ i GEGENkino, jest wspólne zainteresowanie dokumentem, który rzuca wyzwanie granicom ustalonym w tej dziedzinie i bada ruchomy obraz w ramach nieco dwuznacznych kategorii, takich jak rzeczywistość, autentyczność i moralność. Kolejnym celem projektu jest zwiększenie widoczności postaw i prac które poruszają palące kwestie społeczne. Festiwal, odbywający się równolegle z lipskim tygodniem DOK, dąży do udostępnienia prac artystycznych i przestrzeni do dyskusji zarówno fachowej publiczności, jak i szerokiej lokalnej grupie odbiorców, oraz do czynnego zaangażowania artystów w realizację projektu.
