Info

Sklep zwija się w inny sklep, a ten w rzeźnika i dalej nie wiadomo. Klub zwija się w garaż, a garaż obok w sklep z antykami „Urok PRL sobota–niedziela 10:00–15:00” – teraz czynny już tylko w soboty i tylko do 14. Pani, która to prowadzi rozpoznaje mnie bez problemu, bo przychodzę od czasu do czasu przeglądać pocztówki. Zapytana, odpowiada, że nie wie dużo o pawilonie, ma tylko numer konta, na który trzeba przelewać czynsz. Drukarnia zwija się w auto-serwis, ten w restaurację (indyjską, potem tajską), w oprawę obrazów, a dalej nie idzie doczytać, bo zmyła się farba. Albo doszczętnie popękała. Jej skrawki na szyldzie pozostają ostatnimi śladami czyjejś smykałki do biznesu. Niżej szklane drzwi z napisem „zapraszamy”, a za nimi już nic i jeszcze nic, kurz.

Złotko pod paznokciem to opowieść o współczesności, w której zaułki miastowej codzienności skrywają znajome, zatrzymane w czasie widoki – postpeerlowskich pawilonów, mieszkań w wielkiej płycie, stert gabarytów czekających na wywózkę. Dawne marzenia, zamiast odejść, wypływają na powierzchnię i czekają na spełnienie. Na duchologicznym krajobrazie błyszczą obietnice lepszej przyszłości, sukcesu w biznesie, bonanzy… a wszystko to odbija się w tafli kolejnego, niedawno wybudowanego wieżowca.

Piotr Maciejowski (urodzony w 1999 w Poznaniu) tworzy obiekty, wideo, pisze i maluje. Ukończył Intermedia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz Sztukę Mediów na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiował na Muthesius Kunsthochschule w Kolonii, pod kierunkiem prof. Arnolda Dreyblatta. Interesuje się echem transformacji ustrojowej w Polsce, współczesnymi przemianami społeczno-gospodarczymi i tym w jaki sposób wplatają się w osobiste mikronarracje. Odwiedza antykwariaty, zbiera stare, często zapisane pocztówki. Jako pracownik etatowy dba o program komputerowy do księgowości.

ig: @p.maciejowski