Info
W swojej twórczości Karolina Freino często posługuje się gestami, przesunięciami i interwencjami, dedykując je konkretnym miejscom i przestrzeniom, wnikając w ich historie, łącząc sensy i znaczenia w nieoczywisty i wymowny sposób. STRIKE! stanowił odpowiedź na doświadczenia POCHEN Symposium z października zeszłego roku i zaproszenie do próby podjęcia tematu związanego z reunifikacją Niemiec i działalnością Treuhandanstalt podczas odbywającego się właśnie POCHEN Biennale: Cena Przyszłości.
Interwencja Karoliny Freino oryginalnie zakładała czasowe zasłonięcie monumentalnego reliefu z fragmentem „Manifestu komunistycznego” – „Proletariusze wszystkich krajów łączcie się!”, stanowiącego część Karl Marx Monument autorstwa Lwa Kerbela.
Undurchführbar
Historyczna plansza-manifest strajkowy z 1993 roku, znajdujący się w Industriemuseum Chemnitz, w rocznicę 30-lecia ponownego zjednoczenia przypominać miał tę żywą do dziś i wciąż nie do końca opowiedzianą historię, a właściwie niepoliczalną ilość pojedynczych historii stojących za nadrukowanymi na planszy liczbami, a także większością danych statystycznych, które spotykamy na co dzień.
Gest zasłonięcia unifikacyjnego hasła robotników, ucieleśniającego wiarę w nieuchronnie nadchodzący nowy porządek, ich realnym krzykiem – wkomponowanie tego gestu sprzeciwu wobec kapitalistycznej kanibalizacji w pomnik Marxa – można by było interpretować na wiele sposobów. Jako oskarżenie? Jako pytanie o „łączenie się”? O wartość pracy, towaru, wyzysku? Utopijny charakter rewolucji?
Dziś ta pierwotna propozycja – ze względu na wartość historyczną budynku, możliwości techniczne i prawne – stanowi oryginalny koncept i punkt odniesienia.
Wir kämpfen weiter!
Podczas POCHEN Biennale, dzięki niezwykle zaangażowanej postawie organizatorów, praca przyjmuje wymiar akcji, stając się bardzo współczesnym manifestem. Przypomina o tym, do czego wciąż należy wracać – konieczności społecznej, globalnej solidarności w obliczu nowych zagrożeń, doświadczeń systemowych i ekonomicznych. Jednocześnie podważa wiarę w tę utopię.
W wymiarze symbolicznym już nie zakrywa, ale przegląda się w zapoznanym haśle, wciąż wzywającym do pobudki. Koresponduje z nim na innym, aktualnym poziomie, podczas gdy gigantyczna głowa wielkiego myśliciela zwrócona jest właśnie w stronę strajkowego plakatu, mierzy go wzrokiem. To napięcie aż iskrzy. Jest pytaniem o granice kapitalizmu, który nie upadł. O współczesną kategorię „robotnika” i odpowiedzialność ich szefów. Płynne bezpieczeństwo korporacji „zbyt dużych, by upaść” i ich pracowników. „Społeczną odpowiedzialność” biznesu troszczącego się tylko o siebie. Sens unifikacji i przyszłość nowych unii. Solidarność społeczną w obliczu aktualnych wyzwań. Prymat liczb i wyników.
O granice i podziały, które stają się udziałem kolejnych pokoleń od czasów rewolucji przemysłowej, a potem cyfrowej, które doprowadziły do utowarowienia całej planety, zakamuflowania i racjonalizacji wyzysku, złudnej kontroli, podczas gdy postulowany antropocen antycypuje już nową epokę, która właśnie nadchodzi.
Łączmy się.
Krzysztof Dobrowolski
POCHEN Biennale
Jako międzynarodowe forum sztuki, POCHEN Biennale jest eksperymentalną i platformą dyskursu, dedykowaną sztuce mediów w Chemnitz. Prezentując dzieła i działania międzynarodowych i lokalnych artystów, pracujących na styku sztuki i technologii, POCHEN łączy głosy artystów z istotnymi dla nauki i społeczeństwa koncepcjami. W tym roku głównym tematem wystawy jest Treuhandanstalt, a całego Biennale: Cena Przyszłości.