Info

 

Gwar, ścisk, ruch, nadmiar. Teraźniejszość i przeszłość, historia wymieszana z dziś. Miasto coraz szczelniej wypełnione, budynki i pojazdy, tłok. Rozrywki, handel, zamieszki, zagrożenia. Władza i lud. Jak zawsze w cywilizacji, której różne epoki barwnie przybliżała seria PIW przedstawiająca życie codzienne w dawnych wiekach. Podobnie z perspektywy badacza codzienności popatrzmy na Wrocław nieodległego okresu transformacji.

Tydzień rozpoczynamy fragmentem filmu dokumentalnego Kormorany Mirosława Kocha, kręconego na przełomie lat 80-90. Wrocławska grupa to legenda sceny alternatywnej. Ich koncerty często miały miejsce w odkrywanych przestrzeniach miejskich– bunkrach, dworcu kolejowym czy wieży ciśnień. Epizod Dym zaczyna się ostatnimi frazami koncertu w legendarnym klubie Index spowitym nieopanowanym w porę nadmiarem dymu z urządzenia scenicznego. Kamera umyka z piwnicy wraz z uchodzącymi widzami na ulicę.

W 2015 roku wnętrza Centrum Sztuki WRO przejęli deskorolkarze – na rampach w galerii wykonywali ollie, kickflipy i inne triki. W ramach wystawy Skate Concrete, w formie wielokanałowej interaktywnej instalacji, przedstawiającej ewolucje wykonywane przez skejtów, z Sao Paulo, w galerii odtworzono środowisko, które znamy z miejskich eksploracji – przed powstawaniem skateparków (czyli przestrzeni poddanych kontroli, najpierw architektonicznej, a następnie policyjnej) fani deskorolek przejmowali zurbanizowane, często opustoszałe i koniecznie wybetonowane miejsca, aby mieć własny miejski habitat, obszar realizacji siebie i swojej ekspresji.

Wrocławski rynek w maju 1998 przejęły baleriny. Stroje tancerek wyposażono w urządzenia do nagrywania i emitowania przetworzonego dźwięku otoczenia. Audio Ballerinas Benoit Maubrey’a to wariacja na temat Jeziora Łabędziego, klasyki baletowej na żywej ulicy miasta – tancerki nagrywały śpiewającą w przestrzeni miejskiej Panią Ludmiłę, jedną z pierwszych występujących we Wrocławiu śpiewaczek ulicznych, nota bene wykonującą arie operowe, remiksując nagrane ad hoc sample jej głosu. Przetwarzanie elektroniczne dźwięków z otaczającej przestrzeni kształtowało również ruch, układy figur i gesty balerin tanecznie przemierzających Rynek i Sukiennice.

Touchy od 2013 pozostaje w kontakcie, a jako Eeyyee, nawet od 2009. Aktualnie dotykanie jest niewskazane, a w performansach Erica Siu ma niebagatelne znaczenie. W Touchy – dotyk pozwalał tak kamerze Siu, jak samemu artyście dostrzegać otaczającą rzeczywistość, w zasadzie przekształcając człowieka w ludzką kamerę, integrując maszynę z ciałem. Mimo tej integracji, dla funkcjonowania Touchy niezbędne jest ciepło innych ciał – współpraca pozwalała Siu zobaczyć świat i odwdzięczyć się pamiątkową fotografią, ujęciem wprost z oczu Erica.

W trakcie Biennale WRO w 2015 roku trójka performerów przemierzała wrocławską trasę – od biblioteki Uniwersyteckiej i Muzeum Narodowe po Renomę. W tych przechadzkach nie byłoby nic podejrzanego, gdyby nie fakt, że byli to złodzieje wizerunków. YamadaTaroProject (Yamada Taro to japoński Jan Kowalski) to działanie pozwalające na chwilę z anonimowej twarzy stać się istotną, powieloną – na iPadach zasłaniających twarze performerów pojawiały się wizerunki napotkanych po drodze osób – w ten sposób z jednej, wyjątkowej twarzy przez jakiś czas korzystały cztery osoby, projekt Katsukiego Nogamiego zatem koncentrował się na zmianie, jaką w naszych własnych wizerunkach przyniosła cyfrowa reprodukcja. Trudno mówić o pojedynczości i oryginale, nawet w przypadku czegoś tak osobistego jak twarz.

Historyczny performans Władysława Kaźmierczaka to pierwsza w historii TVP transmisja performansu na żywo. Kaźmierczak w Crash miesza dwie historie – jedna związana jest z obchodami pierwszego dnia wiosny, dnia wagarowicza. W drugiej uczestniczy osobiście – na zbudowanym z kilku klocków postumencie chwieje się to na lewo, to na prawo, mając pod nogami kilka tafli szkła, a w dłoni na sznurki świecącą żarówkę. Pokazuje zagrożenia wzmacniane przez media jako news, jednocześnie sam reprezentuje zagrożenie jednostki. Opresja, w tym mediów żąda coraz większej uwagi – absorpcja uważności stanie się jednym z głównych celów świata postmedialnego, symptomy współczesnych problemów z ekonomią uwagi Kaźmierczak przewidywał już w 1994 roku.

Niedzielna dokumentacja to klamra, ponownie Kormorany. Tym razem grające na Dworcu Głównym. W listopadzie 1989 grupa performowała w tętniącej życie hali dworcowej odziedziczonego po czasach Breslau budynku. Koch kamerą rejestruje czas kolejnego przełomu, nagłej widzialności mieszkańców spoza oficjalnej puli. W przestrzeni do niedawna skrupulatnie kontrolowanej pojawiają się osoby wypychane poza społeczną widzialność – bezdomni, punkowcy itp. Oko kamery wychwytuje zmienność barw miejsca, które bywa niedoświetlone lub prześwietlone – kolejne kadry skupiają sobie społeczny pejzaż, w który za chwilę wkroczą lata dziewięćdziesiąte, kojarzące się jednoznacznie z krzykliwymi kolorami, przesada, zachłyśnięciem hiperrealnym Zachodem, reklamą. Dworzec Główny antycypuje te wszystkie zjawiska, a niepokojąca, drążąca muzyka Kormoranów staje się preludium do czasów potransformacyjnych. Koch rejestrując koncert pokazuje jako jeden z instrumentów komputer, na którym gra Wojtek Wójcik – być może jest to pierwszy polski zapis gry na komputerze jako instrumencie muzycznym, a już na pewno użycia go w tej roli w przestrzeni publicznej.

PONIEDZIAŁEK
Mirosław Emil Koch (PL)
Kormorany. Epizod Dym
1991
występują: Kormorany

WTOREK
WROcenter Group (Piotr Krajewski, Paweł Janicki)
Skate Concrete
dokumentacja wystawy w Centrum Sztuki WRO
27 lutego – 15 marca 2015

ŚRODA
Eric Siu (HK)
Touchy
dokumentacja performansu
9, 11, 12 maja 2013
Rynek, ul. Świdnicka (przejście podziemne), DCF
15. Biennale Sztuki Mediów WRO 2013 Pioneering Values

CZWARTEK
Katsuki Nogami (JP)
YamadaTaroProject
performans partycypacyjny w przestrzeniach publicznych
13-16 maja 2015
16. Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 Test Exposure

PIĄTEK
Benoît Maubrey (US)
Audio Ballerinas
fragment performansu
Rynek i Sukiennice we Wrocławiu
24 maja 1998
WRO 98 Ekspresja Mediów

SOBOTA
Władysław Kaźmierczak (PL)
Crash
dokumentacja performansu emitowanego na żywo
studio TVP we Wrocławiu
WRO 94 Monitor Polski
5-8 maja 1994

NIEDZIELA
Mirosław Emil Koch (PL)
Kormorany. Epizod Dworzec Główny
1989/1990
występują: Kormorany