Info
instalacje | grafiki | projekcje
Wystawa Driving Media, przygotowana przez ucznia i długoletniego asystenta Paika Jochena Sauerackera, jest pierwszą przekrojową prezentacją artysty obejmującą jego instalacje, prace wideo, grafiki i rysunki. Nam Jun Paik jest w Polsce znany ze swojej legendy bardziej niż ze swoich prac i poglądów. Wielkie wystawy organizowane w latach 90. jeszcze za życia artysty ominęły naszą część Europy. Jedyna zorganizowana tu monograficzna prezentacja jego twórczości miała miejsce podczas Biennale WRO w 1999 roku, kiedy to nowojorski artysta i kurator Stephen Vitiello zaprezentował obszerną, przygotowaną wspólnie z Paikiem, retrospektywę jego prac wideo. Sam artysta ze względów zdrowotnych nie mógł już wówczas przyjechać do Wrocławia.
Retrospektywa Paika kończy pierwszy rok działalności wystawienniczej Centrum Sztuki WRO, miejsca prezentacji współczesnej sztuki nowych mediów oraz refleksji nad jej historycznym kontekstem.
Kurator: Jochen Saueracker
Patronat honorowy
Mr. Si-Hyung Lee
Ambasador Korei Południowej w Polsce
Ms. Anne Hall
Konsul Generalna USA w Polsce
O wystawie
U podstaw koncepcji wystawy leży przekonanie o wyjątkowości sztuki i postawy Nam June Paika oraz wizjonerskiej celności jego poglądów na kulturę i społeczeństwo. Także dziś – po śmierci artysty – jego dzieło stanowi ciągle obecne odniesienie i źródło inspiracji dla artystów różnych generacji, a wprowadzone przez niego w 1974 roku hasło Electronic Superhigway, odegrało ogromną rolę w uświadomieniu nowych potrzeb nadchodzącej epoki.
Prace zgromadzone na wystawie wystawie pochodzą z różnych kolekcji i reprezentują wszystkie okresy intensywnej aktywności twórczej Paika. Mniej znane grafiki, rysunki i szkice na papierze zestawione z dziełami medialnymi – instalacjami i taśmami, pozwalają ukazać swoiście intermedialną drogę twórczości „papieża wideo-artu”. Wystawę uzupełniają unikalne zapisy działań Paika zarejestrowane m.in przez towarzyszącą od lat 70. poczynaniom artysty niemiecką telewizję WDR oraz dokumenty biograficzne z kolekcji Electronic Arts Intermix w Nowym Jorku.
Pierwsza część wystawy, poświęcona jest latom 50. i 60., koncentruje się na sztuce performance; przyporządkowane tej sekcji eksponaty to m.in. zapisy performances, dokumentacja fotograficzna, oryginalne notatki i notacje nutowe oraz dokumenty biograficzne. Z lat 70. pochodzą klasyczne dziś sitodruki i heliograwiury oraz eksperymenty z taśmą wideo Edited for television i Guadalcanal Requiem oraz przekazem satelitarnym: performance artysty podczas documenta 7. Późniejszą twórczość lat 80. i 90. reprezentują obiekty i druki, m.in. zbudowane z monitorów telewizyjnych efektowne rzeźby wideo Route 66 i Mercury, rzeźba Dharma Wheel Turns oraz grafiki z cyklu Evolution, Revolution, Resolution.
Kurator
Jochen Saueracker, ur. w 1957 roku w Essen, w latach 1976-1980 studiował fizykę na Ruhr Universität w Bochum, a następnie, w latach 1980-1986, rzeźbę na akademii w Düsseldorfie w klasie Günthera Ueckera. W 1982 roku w Nowym Jorku po raz pierwszy spotkał Nam June Paika, a od roku 1984 współpracował z nim przy realizacji jego prac. Jako asystent, sprawował nadzór wystawienniczy i koncepcyjny nadposzczególnymi ekspozycjami. Od 1993 roku zajmuje się restauracją i rekonstrukcją prac wideo Paika oraz czuwa nad wystawami prezentującymi jego sztukę.
Wydarzenia towarzyszące
Międzynarodowa konferencja: 26-27.11.2008, g. 11:00-17:00
Konferencja
Międzynarodowa konferencja z udziałem teoretyków mediów z m.in. USA, Francji, Korei
odbędzie się w dniach 26-27.11.2008. Miejscem konferencji będzie Wrocławski Teatr Lalek.
Szczegółowy program konferencji wkrotce.
Udział w konferencji jest bezpłatny. Ze względu na ograniczoną ilość miejsc obowiązuje wcześniejsza rejestracja. Osoby, które nie dokonają rejestracji, będą mogły uczestniczyć w konferencji w miarę wolnych miejsc.
Rejestracji można dokonywać pod adresem paik@wrocenter.pl
Szczegółowy program konferencji Paik on Paper, Paik on Screen
Publikacja / Katalog
Na zakończenie wystawy zostanie wydany katalog zawierający bogatą ikonografię i teksty krytyczne. Bedzie to pierwsze w Polsce wydawnictwo poświęcone Nam June Paikowi – artyście, który zmienił oblicze sztuki współczesnej wprowadzając do niej media elektroniczne.
Autorzy tekstów:
Wulf Herzogenrath, Dieter Daniels, Lars Movin, Anja Osswald, Susanne Rennert, Jochen Saueracker, John Thomson
O artyście
Nam June Paik
Kompozytor, performer, wybitny artysta i wizjoner, który do sztuki współczesnej wprowadził media elektroniczne. Tworzył pierwsze w historii prace wideo, interaktywne instalacje, rzeźby wideo i obiekty medialne, łącząc w nich kulturę popularną z filozofią i strategiami środków masowego przekazu. Urodził się w Seulu, w Tokio studiował filozofię, historię sztuki i teorię muzyki. Studia muzyczne kontynuował w Monachium i Fryburgu. W latach 1958-1963 Paik mieszkał i pracował w Kolonii w kręgu ówczesnej europejskiej awangardy. Na ten okres przypadają jego pierwsze głośne kompozycje, muzyczne działania akcjonistyczne, intensywna współpraca z ruchem Fluxus, a także eksperymenty z telewizją. Jego pierwsza wystawa Exposition of Music – Electronic Television (1963), prezentująca spreparowane odbiorniki telewizyjne, przeszła do historii jako moment narodzin sztuki mediów.
W 1964 roku Paik wyjechał do Nowego Jorku, gdzie z wiolonczelistką Charlotte Moorman rozpoczął serię słynnych performances łączących wideo, interakcję i muzykę. W tym okresie Paik intensywnie zajmował się także technologicznymi możliwościami telewizji i wideo. Razem z inżynierem Shuya Abe opracował w laboratorium nowojorskiej stacji telewizyjnej WNET elektroniczny syntezator obrazu.
Jego pierwsza retrospektywna wystawa odbyła się w 1976 roku w kolońskim Kunstverein; w następnych latach Paik brał udział w istotnych wydarzeniach artystycznych, m.in. z Josephem Beuysem i Douglasem Daviesem przeprowadził na documenta 6 (1977) telewizyjną transmisję będącą pierwszym projektem artystycznym wykorzystującym łączność satelitarną. W 1978 roku Paik został pierwszym w Europie wykładowcą sztuki wideo na akademii w Düsseldorfie, a w 1987 członkiem Berlińskiej Akademii Sztuki. Wraz z Hansem Haacke zdobył w 1993 roku złoty medal na Biennale w Wenecji za prezentację w Pawilonie Niemieckim. Otrzymał liczne nagrody m.in. Muzeum Guggenheima, Fundacji Rockefellera, Amerykańskiego Instytutu Filmowego, czy nadawany przez UNESCO Medal Picassa. Jego wystawy indywidualne miały miejsce w najważniejszych galeriach i muzeach na świecie, a prace są ozdobą wielu światowych kolekcji.
W 1999 roku amerykański magazyn artystyczny „ARTnews” uznał go za jednego z dwudziestu pięciu najbardziej wpływowych artystów stulecia.
Nam June Paik zmarł 29 stycznia 2006 roku w Miami.