Info
Cykl Sztuka to Potęga, prezentując różnorodne postawy i koncepcje, z jednej strony prowokuje zaproszonych artystów i teoretyków sztuki, z drugiej publiczność, do zmierzenia się i gry z tym pozornie banalnym, metaforycznym i, niekiedy, ironicznym hasłem, zaczerpniętym z tytułu jednej z najważniejszych prac Józefa Robakowskiego.
Kolejni zapraszani do wykładów i prezentacji goście opowiadają o swojej twórczości, sztuce współczesnej i związanych z nią zjawiskach, uzupełniając wykład wybranymi realizacjami.
INAUGURACJA
1 kwietnia 2008 r. Józef Robakowski wykładem pod takim tytułem zainauguruje nowy cykl prezentacji w Centrum Sztuki WRO – SZTUKA TO POTĘGA. Nie przypadkiem tytuł jednej z najważniejszych prac Robakowskiego, artysty związanego z WRO od pierwszej edycji Biennale, stanowi hasło i temat nowego cyklu. Wykład rozpocznie się o 18:30.
Cykl SZTUKA TO POTĘGA, prezentując różnorodne postawy i koncepcje, ma prowokować z jednej strony zaproszonych artystów i teoretyków sztuki, z drugiej publiczność, do zmierzenia się i gry z tym pozornie banalnym, metaforycznym i, niekiedy, ironicznym hasłem. Kolejni goście opowiadać będą o swojej twórczości, sztuce współczesnej i związanych z nią zjawiskach, uzupełniając wykład wybranymi realizacjami.
Józef Robakowski, związany z Biennale WRO od 1989 r., jest jednym z najważniejszych polskich artystów współczesnych, inicjatorem ważnych wydarzeń medialnych i akcji artystycznych, historykiem sztuki i profesorem PWSFTviT w Łodzi. Współzałożyciel wielu eksperymentalnych grup artystycznych, w tym Warsztatu Formy Filmowej. Praca Sztuka to potęga, od której cykl bierze swą nazwę, została zrealizowana przez Robakowskiego w 1985 r. i jest zapisem parady wojskowej na Placu Czerwonym, do której komentarz zastąpiony został muzyką śpiewającej po niemiecku grupy Laibach z formacji Neue Slovenische Kunst.
Wykład 1 kwietnia połączony będzie z promocją wydanej przez Centrum Sztuki WRO publikacji Józef Robakowski. Obrazy energetyczne. Zapisy bio-mechaniczne 1970-2005, uznanej w podsumowaniu roku 2007 za najlepsze multimedialne wydawnictwo o sztuce współczesnej, jakie pojawiło się na polskim rynku (Stach Szabłowski, Sztukę trzeba umieć czytać, Dziennik 7.12.07).