Info

Odchodząc od linearnych narracji zapośredniczonych przez nowożytną powieść i sprzeciwiając się hegemonii kina jako medium przekazującego obraz, Odwrót kinematograficzny gromadzi siedem prac, które traktują tkankę wideo jako materię dotyczącą nie tylko wzroku.

Zbigniew Kupisz (PL) Gnuśna linia inspirowana
Podróży windą w Centrum Sztuki WRO towarzyszy instalacja site-specific Zbigniewa Kupisza Gnuśna linia inspirowana. Kupisz odnosi się wprost do eksperymentów Józefa Robakowskiego – Oryginalna Gnuśna linia – trzyminutowe wideo z 1992 roku – jest jednocześnie fragmentem złożonego dzieła Wideo-kino-maszyna z 1992, instalacji łączącej taśmę filmową o długości 10 m, kamerę, projektor i metalowy stelaż. WROwska linia imituje kadr z pracy Robakowskiego, przenosząc obraz filmowy do rzeczywistości.

Frank den Oudsten (NL) Platos Schatten / Floating Identities
Platos Schatten przedstawione jako dzieło-wystawa, zacierające granice między eksponatem, muzeum i narracją a bazą danych. Erudycyjne dzieło sztuki, będące próbą zbudowania nowego strategii muzealniczej, skonstruowania modelu podawania materiałów wizualnych jako bazy dla percepcji widza.

Julien Maire (FR) Demi-Pas
Wyrastająca ze zszycia wideo, fotografii i performansu Demi-Pas to rodzaj medialnej archeologii. Wykorzystane ongiś aparaty i soczewki cofają widzów technologicznie o kilkadziesiąt lat, uteraźniejszając przeszłość – stają się wizualnymi kapsułami czasu z okresu, gdy sposoby widzenia były umocowane w mechanicznej, nie cyfrowej, optyce.

Hector Rodriquez (ES) THEOREM 8
Hector Rodriquez poszukuje ponadczasowych struktur w obrazach filmowych (chociażby Alphaville Jean-Luca Godarda), algorytmicznie bada kompozycję kadrów, w których skonwencjonalizowany ruch stał się jednym z uprawomocnionych języków filmu.

Zbigniew Rybczyński (PL) Tango
Wyświetlaną na fasadzie berlińskiego Collegium Hungaricum, nagrodzoną Oscarem animację Rybczyńskiego, można czytać obecnie jako ziszczenie późnokapitalistycznego snu – reprodukowaniu kolejnych działań, nieróżniących się cykli, na zasadzie rytuału pozwalających oswajać rzeczywistość, a w głębi tak naprawdę bezsensownych. Matnia Zbiga ujawnia się w braku kontaktu między kolejnymi wykonawcami.

Dawid Marcinkowski (PL) Sufferrosa
W 2018 roku powieść paragrafową na obraz przekuł Netflix, produkując Black Mirror: Bandersnatch. W 2011 roku Dawid Marcinkowski zaprezentował na Biennale WRO Sufferrosę, czyli pierwszy polski interaktywny film. Korzystając ze swojej przeglądarki, z użyciem technologii flash, widz wkracza w nawiązujące do filmu noir przestrzeń i nastrój, którymi samodzielnie steruje – ograniczony przez trzy zakończenia nadal pozostaje we władzy narracji, która daje siłę ingerowania w swoją strukturę.

Shota Yamauchi (JP) DETOUR
Shota Yamauchi nakręcił thriller, nie wychodząc ze swojego garażu. Artysta reinterpretuje film drogi, jednocześnie projektując syntetyczny krajobraz – plenery Yamauchiego oderwanie obrazu od zapisu.

 

PONIEDZIAŁEK
Zbigniew Kupisz (PL)
Gnuśna linia inspirowana
na podstawie Gnuśnej linii (1992) Józefa Robakowskiego
dokumentacja kinetycznej instalacji site-specific
Centrum Sztuki WRO, 2019

WTOREK
Frank den Oudsten (NL)
Platos Schatten / Floating Identities
MultiMediale 4, Karlsruhe, 1995
MultiMediale 5, Karlsruhe, 1997

ŚRODA
Julien Maire (FR)
Demi-Pas
dokumentacja performansu projekcyjnego
Wrocławski Teatr Współczesny
scena na strychu
11. Biennale Sztuki Mediów WRO 05

CZWARTEK
Hector Rodriquez (ES)
THEOREM 8
dokumentacja wideoinstalacji
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu
16. Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 Test Exposure

PIĄTEK
Zbigniew Rybczyński (PL)
Tango
projekcja wideo na fasadzie Collegium Hungaricum Berlin
jako część wystawy „State of Images: The media pioneers Zbigniew Rybczyński and Gábor Bódy”
w Akademie der Künste w Berlinie
28-30 listopada 2011

SOBOTA
Dawid Marcinkowski (PL)
Sufferrosa
prezentacja projektu
11 maja 2011
14. Biennale Sztuki Mediów WRO 2011
dostęp do projektu: sufferrosa.wrocenter.pl

NIEDZIELA
Shota Yamauchi (JP)
DETOUR
dokumentacja wideoinstalacji
Pawilon Czterech Kopuł
18. Biennale Sztuki Mediów WRO 2019 CZYNNIK LUDZKI | HUMAN ASPECT