Info
Nie w pełni autonomiczne, nie samowystarczalne, samodzielne częściowo. Te pozycje były domeną stwarzanych maszyn, określanych przez zależność – od warunków, od dostępu do energii, od sposobów użytkowania. Taką rolę odkryły w sobie w ostatnim czasie także współczesne społeczeństwa, podlegające i doświadczające relacyjności i osadzenia w świecie. Posiadanie pewnej autonomiczności, choć względnej, warunkuje zdolność do działania, które by z kolei było efektywne, musi zostać zamknięte w zdefiniowanych ograniczeniach. W tym tygodniu cywilizacja jako zależność wzajemnych ograniczeń, destrukcja entropii, relacje człowiek-maszyna we wzajemnym podporządkowaniu.
Dorota Walentynowicz zbudowała sześcian, który wypełniła elektrycznością. Prąd elektryczny stał się podstawą dla nowoczesności, której dziećmi jesteśmy, napędzając rozwój technologiczny, wpływając na zmiany społeczne czy też napędzając sztukę. To podstawa, której w zasadzie nie widać, choć mamy ją w naszych gniazdkach. Walentynowicz inspirując się pismami Platona, zbudowała instalacje, która nie ma być sztuką mimetyczną lecz miejscem realizacji idei. Taka ideą w In Fear of Dead Enigmas jest pewna niewidoczność i złudność podstaw, na których stawiamy kolejne cokoły, bo kryć się za nimi może pustka wypełniona impulsami elektrycznymi.
Pełna widocznych, odstających przewodów, podwieszonych lup i ekranów tworzących przestrzenny box obserwacyjny praca Kariny Śmigla-Bobinski czerpie z nurtu filozofii percepcji, postmodernistycznych rozważań o kryzysie reprezentacji. Za pomocą małych lup, tworzących przedłużenie instalacji w postaci macek, możemy dojrzeć to, czego gołym okiem nie zobaczymy. Simulacra to mimo wszystko nie praca o pozorach, o naszym zaślepieniu, ale o różnych sposobach widzenia, które są rodzajem pryzmatu – w zależności od natężenia światła i jego pozycji widzimy rozmaite rzeczy, to, co postrzegamy, zależy od nas.
W 2015 roku do Biblioteki Uniwersyteckiej w trakcie Biennale WRO został wprowadzony samoniszczący się serwer. User-Generated Server Destruction napędzał własny proces dezintegracji, który można było obserwować na stronie internetowej obsługiwanej przez niszczejącą komputerową puszkę. Sześć młotków tłukących w obudowę serwera aktywowało się po wejściu na ugsd.net, dlatego do napędzenia rozpadu potrzebny był człowiek obserwujący serwer przez internet. W ten sposób tworzyła się interesująca reakcja łańcuchowa na poziomie obcowania z instalacją, której działanie można było uaktywnić łączem internetowym, jednocześnie sprawiając, że z czasem serwer się rozpada, pozornie autonomicznie dążąc do destrukcji.
Tablespoons Samuela St-Aubina to osiem łyżek stołowych, poruszających się dzięki zelektryfikowanemu mechanizmowi. Kilka łyżek, na których położono jajka, kręcą się, z czasem przekazują je sobie. Ruchy łyżek są synchroniczne wobec siebie i uzupełniające – w momencie przekazania jaja nie dochodzi do kolizji i upadku. Ćwiczenia z równowagi wyciągają z instalacji układ ruchów rozrysowany niczym na planie człowieka witruwiańskiego – tutaj ludzką materię zastępują maszynowe ścięgna.
Grupa TheGreenEyl w 2011 roku zaprezentowała stół wypełniony mówiącymi naczyniami. Każde naczynie niosło ze sobą inną opowieść o wybranej tradycji religijnej. Na jednym stole zatem znalazły się historie różnych obrządków, którym mogli przysłuchiwać się odbiorcy poprzez przysunięcie porcelany do ucha. Metafizyka została tu zapośredniczona w przedmiocie, a pomiędzy różnymi wizjami nie dochodziło do konfliktu – stół jako miejsce wspólnej komunikacji zapraszał do korzystania z przygotowanej, dźwiękowej strawy.
Kinetyczny paw PanGeneratora synestetycznie działa na płaszczyźnie światła i dźwięku, budując zmysłową, obustronną relację – widz uruchamia i steruje wrażeniami Peacock, a instalacja wysyła zwrotną porcję danych w postaci sygnałów świetlno-dźwiękowych, prezentując zależne od widza skale barwne, ruch, bogactwo wzorów elektronicznego ptaka.
Żywa, chodząca legenda wrocławskiej sceny artystycznej Andrzej Dudek-Dürer jest ludzką rzeźbą. Prowadzący od ponad 50 lat swoją działalność artystyczną, twórca dziełem życia uczynił nieustający performans Sztuka Butów – Sztuka Spodni – Sztuka Andrzeja Dudka-Dürera, w którym w różnych miejscach świata prezentuje niezmiennie siebie jako przedmiot sztuki w czasie. Nieustająco naprawiane, te same, choć wielokrotnie przenicowane elementy stroju, odzieży, stoją wręcz prowokacyjnie wobec kultu konsumpcji, stając się uzewnętrznionymi obiektami medytacji o biegu życia, duchowości przedmiotu, konsekwencji postawy.
PONIEDZIAŁEK
Dorota Walentynowicz (PL)
In Fear of Dead Enigmas
rozmowa z artystką oraz dokumentacja instalacji
wystawa Pierścienie Saturna
dawny Pałac Ballestremów we Wrocławiu
15. Biennale Sztuki Mediów WRO 2013 Pioneering Values
WTOREK
Karina Śmigla-Bobiński (PL)
Simulacra
dokumentacja instalacji
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu
16. Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 Test Exposure
ŚRODA
Stefan Tiefengraber (AT)
User-Generated Server Destruction
dokumentacja instalacji
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu
16. Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 Test Exposure
CZWARTEK
Samuel St-Aubin (CA)
Tablespoons
dokumentacja instalacji
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu
16. Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 Test Exposure
PIĄTEK
TheGreenEyl (DE/FR)
Szepczący stół
dokumentacja wystawy oraz rozmowa z artystą
Galeria Entropia
14. Biennale Sztuki Mediów WRO 2011 Alternative Now
SOBOTA
panGenerator: Jakub Koźniewski, Piotr Barszczewski, Krzysztof Cybulski, Krzysztof Goliński (PL)
PEACOCK
dokumentacja instalacji
wystawa Pierścienie Saturna
dawny Pałac Ballestremów we Wrocławiu
15. Biennale Sztuki Mediów WRO 2013 Pioneering Values
NIEDZIELA
Andrzej Dudek-Dürer (PL)
Żywa rzeźba
rozmowa z artystą
14. Biennale Sztuki Mediów WRO 2011 Alternative Now