Info

Instalacje Izabelli Gustowskiej tworzące wystawę Cichym ścigałam ją lotem II to wyrafinowane kompozycje medialne zawarte w sześciu kolistych ekranach.

Cichym ścigałam ją lotem to amalgamat telewizualnej wyobraźni, hipnotyzujący stop fragmentów wideo-pamiętnika z podróży artystki po Stanach Zjednoczonych, zakamuflowanych odniesień do fascynującej ją twórczości Edwarda Hoppera, Alfreda Hitchcocka (i innych) oraz nakładających się w różnych planach obrazów samej siebie. Wszystkie te elementy przenikają się, wchodząc we wzajemnie interakcje, możliwe do zaistnienia wyłącznie w krajobrazie mediów cyfrowych.

Ale wystawa Gustowskiej nie poszukuje nawiązania do efektu motyla [butterfly effect], raczej buduje własną metaforę – efekt ćmy. Niepokoi, a niepokój ten rozpościera się na wszystko, co zjawia się w polu widzenia: tył głowy kroczącej postaci, poorane zbocze klifu, anonimowy tłum na moście… – z tekstu Moniki Kędziory

Otwórz w nowym oknie

O wystawie

Łącząc wideo i fotografię oraz mieszając tajemnicze zapisy wideo z kadrami wyłuskanymi z filmowych narracji, autorka zachęca widzów do odbycia niepokojącej podróży, domyślania się emocjonalnych, czy wręcz kryminalnych intryg ukrytych pod pozornie zwyczajnymi scenami.

Wrażenia i sensy ekspozycji budują dodatkowo wszechotaczający, zmiksowany dźwięk trzepotu skrzydeł motyla, wydające się wędrować czerwone punkty świetlne oraz wibrujące między obrazami promienie.

Wystawa tytułem nawiązuje do sławnej, wielokrotnie wznawianej powieści kryminalnej, napisanej w latach 60. przez polskiego pisarza Joego Alexa (pseudonim Macieja Słomczyńskiego, tłumacza m.in. Ulissesa Jamesa Joyce’a) Cichym ścigała go lotem.

O artystce

Izabella Gustowska

Urodzona w Poznaniu, gdzie mieszka i pracuje. Ukończyła poznańską PWSSP (dziś Uniwersytet Artystyczny). Jako profesor zwyczajny uczy na macierzystej uczelni, prowadząc Pracownię Działań Performatywnych i Multimedialnych na Wydziale Komunikacji Multimedialnej oraz w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa na kierunku Grafika.

Realizuje prace w obszarze różnych mediów, jest uważana za jedną z najciekawszych polskich artystek posługujących się techniką wideo, zajmuje się także fotografią, grafiką, malarstwem, performansem i instalacjami.

Jej prace, prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, w tym podczas tak prestiżowych wydarzeń, jak Biennale Sztuki w Wenecji i – dwukrotnie – Biennale w São Paulo, znajdują się w kolekcjach wielu znaczących instytucji sztuki na świecie. Jako kuratorka przygotowała wiele wystaw i wydarzeń artystycznych. Pracuje cyklami. Obecny, realizowany od 2008 roku, to cykl pod nazwą Struny Czasu.