Info

w ramach projektu Miasto przyszłości Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016
w ramach Biennale WRO 2015 – wystawa WRO Résumé

Udział w warsztatach: bezpłatny, liczba miejsc ograniczona
Zapisy: dominika@wrocenter.pl

WARSZTAT DLA OSÓB 16+

Otwarte spotkanie z autorką warsztatów i instalacji „Simulacra” prowadzone przez Edwina Bendyk („Polityka”) odbyło się 23.09.2015, 18:00.

Realizacje powstałe w czasie warsztatów były prezentowane w ramach wystawy WRO Résumé.

Uczestnicy / Prace: Joanna Bonder, Jędrzej Zator, Holomemo / Agnieszka Gotowała, Bez tytułu II / Jakub Lech, [IP Group], Water proof / Julia Łowińska, Ewa Kilar, LCD LSD / Jakub Matuszczak, Fracture / Bogumił Misala [IP Group], Sound pixels / MM / kreacja zbiorowa

Otwórz w nowym oknie

IDEA

Nicholas Negroponte, w artykule „Beyond Digital” opublikowanym w 1998 w „The Wired Magazine”, pisał: „Technologia to już dziś oczywistość, a jej znaczenie wyznacza kierunki dla pomysłów jutra. Podobnie jak powietrze i woda pitna, digitalności stanie się widoczna tylko poprzez swój brak. Nadchodzące dekady będą okresem pojmowania biotechnologii, ulepszania natury i urzeczywistniania podróży pozaziemskich – z pomocą komputerów DNA, mikrorobotów i nanotechnologii jako głównych bohaterów sceny technologicznej. Komputery znane nam dzisiaj staną się: a) nudne i b) przede wszystkim zamienią się w rzeczy, które są już czymś innym: eleganckimi paznokciami, samopiorącymi się koszulami, samojeżdżącymi samochodami, terapeutycznymi lalkami Barbie, inteligentnymi klamkami… Komputery nadal będą stanowić ogromną, jednak niewidoczną część naszego codziennego życia – będziemy nimi żyć, nosić je, a nawet jeść.”

Technika i wideo nie są niczym nowym, ale dzięki temu mogą zostać zaskakująco użyte jako środek hakujący nasze wizualne standardy. Technologia wideo staje się kompostem dla nowych, bardziej adekwatnych, teraźniejszych środków artystycznej wypowiedzi. Hakowanie i destrukcja od dawna jest w świecie sztuki uznanym środkiem wyrazu i cenionym jako kreatywna siła. Przykładem może być tu seria prac Jean Tinguely pod tytułem „Under Destruction”. Hakowanie sprzętu wideo rozpoczął Nam June Paik w latach 70.

WARSZTAT

Monitory LCD wymagają kilku warstw folii polaryzacyjnych, filtrujących oscylację światła. Jedna z nich znajduje się na powierzchni monitora i dzięki temu jest możliwa do usunięcia bez naruszania wewnętrznej architektury cyfrowej i odtwarzania materiału wideo. Kompletna funkcja monitora zostaje zwrócona poprzez proste umieszczenie nowej folii polaryzującej pomiędzy monitorem a okiem odbiorcy. Analogowe hakowanie cyfrowego sprzętu wideo daje fascynujące możliwości artystycznego wyrazu i będzie głównym tematem warsztatu, pozwalając poszerzyć swój twórczy horyzont i otwierając możliwości poszukiwania nowych metod lub pola działania dla niekonwencjonalnych idei.

SCENARIUSZ WARSZTATÓW

23.09.2015, 10:00 –17:00

– wprowadzenie w tematykę percepcji wizualnej i jej wpływu na świadomość rzeczywistości pomiędzy realnością a wirtualnością
– krótkie przedstawienie pracy SIMULACRA
– krótkie wprowadzenie w tematykę hakowania sprzętu i technologii
– rozpoczęcie kreacji – tworzenie konceptów obiektów / instalacji
– instrukcje techniczne
– demontaż monitorów
– demontaż folii polaryzujących z paneli

24.09.2015, 10:00–18:00

– prezentacja i analiza konceptów
– realizacja nagrań wideo
– postprodukcja
– rozpoczęcie realizacji obiektów / instalacji
– analityczna dyskusja o pracach

25.09.2015, 10:00–18:00

– zakończenie realizacji obiektów
– prezentacja obiektów / instalacji
– końcowa dyskusja nad powstałymi koncepcjami i realizacjami

O ARTYSTCE

Karina Śmigla-Bobiński, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, której prace prezentowane były w ponad 40 krajach na 5 kontynentach, w tym m.in. GARAGE Center w Moskwie, FILE Electronic Language Festival w São Paulo, FACT Foundation w Liverpoolu, Biennale Busan w Korei Południowej, Berliner Festspiele czy Biennale di Venezia.

Artystka od 10 lat prowadzi zajęcia oraz warsztaty na uniwersytetach i w instytucjach kulturalnych na całym świecie. Jest członkinią studia design DiBari Innovation Design na Florydzie (USA) pracującego nad wizjami przyszłych miast. Wkrótce jako rezydentka na uniwersytecie w Bielefeld wspólnie z międzynarodową grupą naukowców z różnych dziedzin będzie pracować nad zagadnieniem „etyki kopiowania” oraz „genetycznych i społecznych źródeł szans życiowych”.

Pierwszego dnia warsztatów zaplanowane zostało otwarte dla publiczności spotkanie z artystką, które poprowadzi Edwin Bendyk („Polityka”, „Antymatrix”), kurator sympozjum „Hakowanie społecznego systemu operacyjnego” w ramach projektu Miasto przyszłości Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 podczas WRO 2015.

simulacra

W tym polu lokuje się również interaktywna instalacja „Simulacra”. Tutaj hakowanie i destrukcja cyfrowego sprzętu wideo jest wyemancypowanym środkiem wyrazu, gdzie „medium is the massage”. Ta fraza Marshalla McLuhana każe traktować każdą formę medium jako równouprawnioną i aktywną część wyrazu, wpływającą na sposób przekazu treści i sposób jej odbioru.

Efekt w instalacji jest osiągany poprzez rudymentarne analogowe zmiany w skomplikowanym technicznym systemie cyfrowym. Powstaje medialna Tabula Rasa, gdzie potok obrazów zostaje wymazany z monitorów, obnażając prawdziwą naturę tego medium: światło. Puste, świecące biało ekrany wyglądają jakby klatki obrazów z nich powypadały. Ale obrazy przez cały czas tkwią zatopione w ekranach