Info
Wystawa odbywa się w kontekście 10-lecia koncepcji Interaktywnego Placu Zabaw, nowatorskiej i rozwijającej się na przestrzeni lat wystawy instalacji i obiektów medialnych. W 2008 roku, w ramach otwarcia Centrum Sztuki WRO, premierowo zaprezentowano pierwszą wersję ekspozycji. Od tego czasu rozwija się ona równolegle z bogatym programem edukacyjnym skierowanym do najmłodszych odbiorców i ich rodzin, nauczycieli, opiekunów. Zaplanowana na 2018 rok wystawa SYGNAŁY, którą otworzymy w przeddzień ferii zimowych, po raz pierwszy będzie prezentować prace, które powstały także poza WRO.
Tym razem skupimy się przede wszystkim na sygnałach dźwiękowych – zaprezentujemy interaktywne instalacje, które dają możliwość zabawy z dźwiękiem. Ważny będzie także sygnał wizualny płynący z poszczególnych realizacji. Pokażemy, że wystawa dla dzieci może z powodzeniem działać w skali między bielą a czernią. Tym samym, po raz kolejny odejdziemy od stereotypowych skojarzeń związanych z aktywnościami dla dzieci.
Wystawie będą towarzyszyć działania warsztatowe z zaproszonymi do współpracy artystami, również w czasie ferii zimowych. Efektem jednego z nich będzie kolejna instalacja w formie dźwiękowej gry w przestrzeni WRO, która powstanie przy udziale dzieci i stanie się częścią wystawy. W Czytelni Mediów będzie można korzystać z aplikacji muzycznych na urządzenia mobilne i przejrzeć publikacje dotyczące dźwięku, które mają szansę stać się inspiracją do dalszych własnych poszukiwań i zabaw z dźwiękiem, także w domu, szkole czy na podwórku. W czasie trwania ekspozycji zaplanowaliśmy również specjalny program Niedzielnych Poranków we WRO, poświęcony wątkom dźwiękowym w filmie animowanym.
koncepcja wystawy i koordynacja: Magdalena Kreis
identyfikacja wizualna: Malwina Hajduk
produkcja: zespół WRO
ARTYŚCI I PRACE
TeToKi! [Technology to the Kids!]
Paweł Janicki, współpraca: Magdalena Kreis
2018
Zupełnie nowy zbiór interaktywnych instalacji, pozwalających na zabawę wzorami i rytmami, dźwiękiem, muzyką, światłem i ruchem. Wszystkie prace w ramach TeToKi! posługują się prostymi sygnałami: monochromatycznym światłem lub syntetycznym dźwiękiem. Większość instalacji to reprodukcje i wariacje na temat istniejących dzieł medialnych lub ważnych technik wykorzystywanych (a nieraz stworzonych) przez artystów pracujących z mediami elektronicznymi. To także nawiązania do prac i sposobów kreacji twórców „analogowych”, którzy w swojej twórczości przewidzieli koncepcje i strategie istotne dla sztuki medialnej.
Mikifon
panGenerator / Piotr Barszczewski, Krzysztof Cybulski, Krzysztof Goliński i Jakub Koźniewski
2015
Inspiracją do stworzenia tej interaktywnej kinetycznej rzeźby audiowizualnej stały się rozpoznawane przez wszystkich okrągłe uszy Myszki Miki. Instalacja obraca się dookoła w poszukiwaniu dźwięków, a następnie sampluje je i przekształca w rytmiczne sekwencje, których brzmienie kształtowane jest przez publiczność, biorącą udział w interakcji.
Praca powstała na zamówienie Disneya, a pierwszy raz można było ją oglądać w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie (Muzeum dla Dzieci).
Podaj dalej (instalacja prezentowana od 27.03.2018)
Magdalena Kreis, Paweł Janicki, Michał Michalczak oraz uczestnicy warsztatów, 2018
Interaktywna instalacja powstała w efekcie warsztatów pod tym samym tytułem, które odbyły się w czasie ferii zimowych. Instalacja wykorzystuje dźwięki nagrane przez dzieci oraz stworzone przez nie kolażowe ilustracje inspirowane różnymi słuchowymi doznaniami. Podaj dalej to swoista muzyczna maszyna używająca wspomnianych ilustracji jako wizualnych partytur sterujących odtwarzaniem dźwięków.
Uczestnicy warsztatów: Maja Kołkowska, Olga Kraszewska, Gustaw Zieliński, Marta Remża, Łucja Ładyżyńska, Szymon Chorostkowska, Leon Jakubicki, Oliwia Ławniczak, Oliwia Pluta, Laura Łaban, Urszula Kalita, Kajetan Zieliński
Którędy do dźwięku (instalacja prezentowana do 25.03.2018)
Izabela Kościesza, Jarek Kordaczuk
2017
Praca prezentowana premierowo na 21. Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu w formie warsztatu tworzenia muzyki ruchem i gestem. Na wystawie we WRO przyjmie kształt instalacji pozwalającej poszukiwać dźwięków poprzez poruszanie się pomiędzy rozstawionymi na podłodze obiektami. Spacerowanie między nimi będzie wyzwalało coraz to nowe zdarzenia dźwiękowe. W tworzeniu muzycznych kompozycji będą pomocne mapy-partytury, wyznaczające trasy, podpowiadające którędy dotrzeć do dźwięku. Zobaczcie sami, jak wygląda rozbiegana orkiestra.
Otwórz w nowym oknie
